Wyszukiwarka

Wyszukiwarka

Kalendarium

Poniedziałek, 2021-03-22

Imieniny: Bogusława, Jagody

Statystyki

  • Odwiedziło nas: 611756
  • Do końca roku: 284 dni
  • Do wakacji: 95 dni


Pierwsze dni w przedszkolu

 

Rodzice w miarę możliwości bądźcie  spokojni i zdecydowani, wasz niepokój może udzielić się dziecku.

W pierwszych dniach dziecka w przedszkolu można regulować czas jego pobytu – odebrać je wcześniej, przyprowadzić później. Trzeba to jednak wcześniej uzgodnić z nauczycielką.

Chodzenie do przedszkola powinno być traktowane jako zupełnie naturalna rzecz (podobnie jak mama czy tata chodzi do pracy). Rodzice powinni być konsekwentni, gdyż przerwanie rytmu chodzenia do przedszkola przedłuża tylko okres adaptacji dziecka. Z czasem rozumie ono, że chodzenie do przedszkola jest bardzo przyjemnym „obowiązkiem”.

Pożegnanie z dzieckiem niech odbywa się bez pośpiechu, ale też bez zbytniego odwlekania momentu rozstania. Z obserwacji wiemy, że choć dziecko płacze i nie chce „puścić” mamy, to kiedy ona wyjdzie z przedszkola, maluszek bardzo szybko zaczyna bawić się z innymi dziećmi i już nie pamięta o porannych łzach.

Ulubiona zabawka przyniesiona z domu na pewno pomoże dziecku w adaptacji, stworzy poczucie bezpieczeństwa.

W rozmowach z dzieckiem na temat przedszkola starajmy się podkreślać jego dobre strony. Pozwólmy się wyżalić, ale podtrzymajmy je na duchu. Przedszkolak powinien wiedzieć, że w sytuacjach trudnych może zaufać swojej pani tak samo, jak mamie.

Chwalmy dziecko za jego dzielność i umiejętność radzenia sobie w każdej sytuacji. Jeżeli dziecko bardzo płakało, powiedzmy mu, ze wszyscy ludzie denerwują się i  trochę  boją, robiąc coś po raz pierwszy, ale po kilku dniach czują się pewniej- tak będzie i z nimi.

Okres adaptacji przebiega różnie, jedno dziecko po tygodniu ma już najgorsze za sobą, inne swój trudny czas zaczyna dopiero po miesiącu (i to też jest normalne)- bo dopiero wtedy zrozumiało i w pełni odczuło, że pewien etap skończył się bezpowrotnie, a ono wolałoby, żeby było tak, jak dawniej.                           

Warto nawiązać kontakt z wychowawcą grupy. Nauczyciel chętnie poinformuje rodzica o tym, jak dziecko zjadało posiłek, jak się zachowywało, jak radzi sobie podczas zabaw z rówieśnikami. Pamiętajmy, ze opinie i uwagi nauczycielek, szczególnie te trudne do zaakceptowania przez rodziców wynikają z troski o dziecko. Przedszkole jest partnerem rodziców we właściwym kształtowaniu osobowości ich pociech.

Pobyt w przedszkolu jest tylko jednym z etapów  w życiu dziecka. Dołóżmy starań, aby był on wspominany jako jeden z najradośniejszych  okresów jego życia. 

 

Czego rodzice robić nie powinni.

 

Straszyć dziecka przedszkolem ( „...poczekaj no, już pani w przedszkolu nauczy cię porządku”)

 

 Posyłać do przedszkola dziecka, które nigdy dotąd nie zostawało bez mamy- taki początek skazany jest z góry na niepowodzenie

 

Zaglądać po pożegnaniu do sali, by sprawdzić, czy dziecko się bawi. Jeżeli nasza pociecha to zauważy, resztę dnia spędzi przy drzwiach, bo skoro mama zajrzała raz, to może jeszcze zajrzy

 

Nie poddawajcie się!! Jeżeli rodzice wzruszeni łzami bądź zdenerwowani tupaniem swojego dziecka  zdecydują się „jeszcze tylko dzisiaj” zostawić dziecko w domu, jest to sygnał dla małego inteligenta, aby jeszcze bardziej demonstrować swoje niezadowolenie. Zwykle jest tak, że jedno ustępstwo rodzica sprawia, że wcześniej czy później dziecko postawi na swoim i zostanie w domu na dłużej.

 

Pamiętaj, ze nawet jeśli znajdziesz idealne przedszkole i dobrze przygotujesz dziecko, twój maluch i tak ma prawo wyrażać sprzeciw i niezadowolenie – w końcu w jego życiu zaszła radykalna zmiana i potrzeba czasu, aby ją zaakceptował. Jeśli przetrwacie pierwszy miesiąc, dalej będzie już z górki i tylko patrzeć, jak twój maluch  z przejęciem będzie opowiadał o pierwszych przyjaźniach 

 

 

 

Jak pomóc dziecku i sobie?

 

Dzieci często reagują histerycznym krzykiem na różne zakazy czy sytuacje. Pamiętaj, że od Twoich pierwszych reakcji na taką sytuację będzie zależało, czy wychowasz małego tyrana. Najlepsze lekarstwo na jego histerię, to Twój spokój i stanowczość.

 

-   nie podchodź do krzyczącego dziecka, gdy jesteś zdenerwowana

 

-   nie przekrzykuj wrzeszczącego dziecka – staraj nawiązać z nim kontakt wzrokowy

 

-   staraj się nieprzyjemne doświadczenia nagradzać przyjemnymi

 

-   stosując kary pamiętaj, że to Ty musisz wytrzymać. Niekonsekwencja jest gorsza niż sama kara

 

-   postaraj się odczekać, aż minie pierwsza fala histerii i dopiero przemawiaj do dziecka

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Rady dla rodziców, którzy chcą ułatwić swemu dziecku start w przedszkolu:

 

W początkowym okresie dobrze jest odbierać dziecko wcześniej – tuż po podwieczorku, ponieważ trzylatek ma inne poczucie czasu i okres przebywania poza domem wdaje mu się bardzo długi

 

Nie mówimy dziecku, że przyjdziemy po nie wcześniej, kiedy to jest niemożliwe, ponieważ będzie nieszczęśliwe, nie składamy obietnic, których nie możemy wypełnić

 

Nigdy nie straszymy dziecka przedszkolem

 

Stosujemy w przedszkolu krótkie pożegnanie; kiedy je przedłużamy, dzieci cierpią dłużej

 

Pozwalamy dziecku zabrać cząstkę domu do przedszkola (np. Przytulankę)

 

Wdrażamy dziecko do przestrzegania umów i zasad

 

Przyzwyczajamy do samoobsługi, pozwalamy dziecku samemu załatwić potrzeby fizjologiczne, myć ręce, ubierać się

 

Przygotowujemy dziecku wygodny strój do samodzielnego ubierania się, który można pobrudzić pastelami czy farbami

 

Nie okazujemy dziecku własnych rozterek zostawiając je w przedszkolu, przekazujemy mu wtedy swoje lęki

 

Nie przekupujemy dziecka, jest to krótkowzroczne i uczy malucha niewłaściwych zachowań i przyzwyczajeń

 

Niech codzienną nagrodą za „grzeczne” pożegnanie będzie wspólnie spędzony czas na zabawie

 

Od progu nie przepytujemy malucha „co było w przedszkolu”, dajemy mu czas aby odpoczął i sam chciał podzielić się swoimi przeżyciami

 

Wszelkie trudności i zmiany zachowania dziecka zgłaszamy wychowawczyni – ona spędza z nim najwięcej czasu i może o tym powiedzieć coś więcej

 

W ramach zachęcania dziecka do przedszkola nie obiecujemy rzeczy, których nauczycielki nie są w stanie spełnić

 

Dajemy dziecku i sobie czas na przyzwyczajenie się do nowej sytuacji

 

W domu kształtujemy pozytywny obraz przedszkola

 

Pozostawiając dziecko w przedszkolu mając przeświadczenie, że ma tu najlepszą opiekę zapewniona przez doświadczoną i kreatywną kadrę pedagogiczną

 

Zanim dziecko rozpocznie edukację przedszkolną dostarczamy mu informacji dotyczących placówki – odwiedzamy ją i spacerujemy w jej pobliżu, dostosowujemy rytm dnia, itp.