Wyszukiwarka

Wyszukiwarka

Kalendarium

Poniedziałek, 2021-03-22

Imieniny: Bogusława, Jagody

Statystyki

  • Odwiedziło nas: 611755
  • Do końca roku: 284 dni
  • Do wakacji: 95 dni


WCZESNE WSPOMAGANIE - SZANSĄ ZRÓWNOWAŻONEGO ROZWOJU DZIECKA

Co to jest wczesne wspomaganie rozwoju?

Według prekursora wczesnej interwencji w Polsce pani Moniki Orkan – Łęckiej: wczesna interwencja (wczesne wspomaganie rozwoju) jest to zintegrowany system oddziaływań profilaktycznych, diagnostycznych, leczniczo – rehabilitacyjnych i terapeutyczno – edukacyjnych, których podmiotem jest małe dziecko, wykazujące nieprawidłowości w rozwoju psychoruchowym oraz jego rodzina.

1. Kto jest podmiotem WWR?               

Jak wynika z powyższej definicji, podmiotem wczesnego wspomagania rozwoju jest dziecko od momentu wykrycia nieprawidłowości rozwoju do podjęcia nauki szkolnej oraz jego rodzice. Nieprawidłowy rozwój lub/i zburzenia w rozwoju psychoruchowym mogą mieć bardzo różną etiologię, np.: wcześniactwo, zaburzenia genetyczne, wady wrodzone, uszkodzenia narządów zmysłów, problemy neurologiczne, uszkodzenia lub zaburzenia centralnego układu nerwowego, uszkodzenia lub zaburzenia aparatu ruchowego. Wymienione nieprawidłowości mogą występować w postaci izolowanej lub w postaci złożonej niepełnosprawności. Najważniejszym celem wczesnego wspomagania rozwoju jest włączenie i zaangażowanie rodziców w proces terapii, ponieważ to właśnie RODZICE najlepiej znają własne dziecko, jego potrzeby, mocne strony, przy profesjonalnym wparciu specjalistów to właśnie oni są najbardziej kompetentnymi, pierwszymi terapeutami własnego niepełnosprawnego dziecka.

2. Dlaczego „wczesne”?

Oddziaływania wczesnego wspomagania rozwoju powinny rozpocząć się w jak najkrótszym czasie od momentu uzyskania informacji przez rodziców o nieprawidłowościach rozwoju u ich dziecka. Czy dziecko ma kilka tygodni, kilka miesięcy, czy kilka lat, to jak najszybsze wsparcie dziecka i jego rodziców jest warunkiem, na najbardziej optymalny rozwój. Wczesna interdyscyplinarna diagnoza oraz podjęcie terapii jest niezwykle istotne ze względu na dużą plastyczność centralnego układu nerwowego we wczesnym okresie rozwoju dziecka.

3. Jakie są cele wczesnego wspomagania rozwoju?

  • Systematyczne dążenie do poprawy jakości życia dziecka, do zapewnienia mu pełnego radości, pozbawionego napięć dzieciństwa, pomimo występującej niepełnosprawności lub zaburzeń rozwoju.  Poprawa ogólnego stanu zdrowia i jego stanu ruchowego.
  • Zapobieganie występowaniu lub/i pogłębianiu się nieprawidłowości w jego rozwoju psychoruchowym.
  • Pomoc dziecku w pełnym wykorzystaniu potencjału rozwojowego, jakim dysponuje w zakresie funkcji poznawczych, rozwoju ruchowego, komunikacji i kontaktów społecznych.
  • Pomoc dziecku w budowaniu trwałych więzi i znaczących relacji z osobami w najbliższym otoczeniu.
  • Wyzwalanie i wzmacnianie samorzutnej aktywności społecznej, poznawczej i komunikacyjnej dziecka, przejawianej w różnych formach zabawy.
  • Pomoc dziecku w stopniowym osiąganiu coraz większej autonomii i samodzielności, na miarę jego możliwości. 

Dla rodziców:

  • Dostarczanie rodzicom wsparcia w związku z długotrwałym kryzysem emocjonalnym wynikającym z faktu niepełnosprawności ich dziecka.
  • Pomoc rodzicom w akceptacji dziecka, jako osoby niepełnosprawnej.
  • Pomoc rodzicom w zaakceptowaniu siebie w roli rodzica dziecka niepełnosprawnego.
  • Pomoc rodzicom w coraz pełniejszym osiąganiu kompetencji rodzicielskiej, postrzeganiu siebie, jako „wystarczająco dobrych rodziców”.
  • Stopniowe przygotowanie rodziców do roli osób wspomagających rozwój ich dziecka.
  • Dostrzeganie mocnych stron swojego dziecka i stwarzanie dziecku, jak najlepszych warunków rozwoju (aranżacja otoczenia, dobór przedmiotów do zabawy i wspólnych zabaw).

źródło : informator dla rodziców dzieci w wieku 0-7 lat „Wczesne wspomaganie rozwoju”