Blok operacyjny
znajduje się na poziomie "2" w Pawilonie Diagnostyczno - Zabiegowym, działa całą dobę
Kierownik Bloku Operacyjnego - lek. Dariusz Siudek
Pielęgniarka Oddziałowa - Lucyna Czaja
Z-ca Pielęgniarki Oddziałowej - Jolanta Gaś
Pielęgniarka koordynująca - Iwona Jasińska
telefon: centrala 33/ 8549200
pokój personelu - wew. 750
Personel:
Lekarze specjalności zabiegowych wykonują operacje w 5 salach wg harmonogramu.
Pielęgniarki operacyjne:
Jolanta Gaś, Lucyna Gilman, Aleksandra Gorgosz, Małgorzata Kabiesz, Bożena Kozieł, Ewa Pasterny, Ewa Ryżka, Agata Ziółkowska. Bernardyna Samol, Danuta Tyrna,Lucyna Czaja, Grażyna Gucwa, Anna Kubik, Ewa Macura, Sylwia Mitoł, Renata Zaleska-Gajdaczl, Małgorzata Gawlas, Anna Skrzyszowska. Anna Glet
Historia bloku operacyjnego
U schyłku 1948 roku pion leczniczy Szpitala Śląskiego składał się z dwu wielkich kompleksów; lecznictwa zabiegowego i niezabiegowego. Te dwa kompleksy były rozlokowane w różnych pawilonach. W pawilonie III mieściła się wszelkiego rodzaju chirurgia (ogólna i dziecięca), natomiast chirurgia urazowo-ortopedyczna w pawilonie I.
Warunki na oddziałach nie były najlepsze. Staraniom personelu o utrzymanie odpowiedniej aseptyki nie sprzyjały duże sale. W leczniczej praktyce oddziałów chirurgii ogólnej podejmowano wiele różnorodnych operacji. W latach 1948 – 1968, Alfons Mackowski odnotował, że zespół chirurgów wykonywał ich 47 rodzajów, w tym 22 w rytmie ciągłym. W latach 50 - tych sprowadzona została nowoczesna aparatura anestezjologiczna, która umożliwiała, bez zagrożeń dla zdrowia pacjenta, spokojne wykonywanie zabiegów łączących się z dużym ryzykiem operacyjnym i wydłużającym się w czasie. Wprowadzono metody badań śródoperacyjnych. W czasie trwania operacji pracownia anatomo – patologiczna wykonywała badanie chorych tkanek, dostarczając chirurgowi danych o charakterze schorzenia. Pracownia bakteriologiczna na bieżąco, podczas operacji, informowała o składzie flory bakteryjnej w organizmie pacjenta, co umożliwiało szybka orientację w stopniu zagrożenia zdrowia chorego i natychmiastowe zastosowanie terapii. Wielkim osiągnięciem było dotarcie z aparaturą radiologiczną do sali operacyjnej i dokonywania tam zdjęć umożliwiających m.in. podjęcie na wyższym poziomie operacji schorzeń dróg żółciowych.
Wielki postęp w metodach chirurgicznych uwarunkowany był m.in. powstaniem, końcem lat 60 - tych bloku operacyjnego w nadbudówce III pawilonu oraz wyposażeniem go w nowoczesny sprzęt z oświetleniowym, anestezjologicznym i radiologicznym włącznie. Aktywni wówczas lekarze chirurdzy wybierali węższe kierunki specjalizacji. I tak Alfons Mackowski koncentrował się głównie na problematyce operacji dróg żółciowych i chirurgii naczyń. Paweł Rakowski poświęcił się chirurgii urazowej i ortopedycznej, Tadeusz Jarosz zajął się chirurgią dziecięcą, Roman Korbut specjalizował się w urologii. Do roku 1977 operowano średnio 650 osób dorosłych i 280 dzieci. W następnym dziesięcioleciu liczba ta relatywnie się zwiększyła. Operacje urazowe i laryngologiczne przeprowadzane były początkowo na oddziałach w pawilonie I, później – poza nielicznymi - na bloku operacyjnym w pawilonie III. Natomiast operacje urologiczne wykonywane były na sali operacyjnej oddziału. W późniejszych latach z bloku operacyjnego korzystały również oddziały okulistyczny i ginekologiczny. Ważną inicjatywą R. Korbuta było utworzenie sali intensywnego nadzoru, która mieściła się w bezpośrednim sąsiedztwie sali operacyjnej. W roku 1973, gdy powstała, było to przedsięwzięcie pionierskie, którego celowość i przydatność potwierdziły kolejne lata. Sala, wyposażona w kardiomonitor, aparaturę kontrolującą, a w razie konieczności wspomagającą oddech, w urządzenia do reanimacji, przyczyniła się do skrócenia pobytu chorego w szpitalu. Ówczesną kadrę operatorów tworzyli: Mieczysław Kowalski, Duszan K. Matuszek, Wojciech Scherle, Barbara Kabiesz, Stanisław Mikołajczyk, Danuta Paulisch – Zachradnik, Mirosława Pawlita i Piotr lechowski
W maju2012 r. oddano do użytku 5 nowoczesnych sal operacyjnych zlokalizowanych w Pawilonie Diagnostyczno-Zabiegowym. Stworzenie nowoczesnego zaplecza zabiegowego jest dużym krokiem w kierunku rozwoju Szpitala Śląskiego. Sale zostały wyposażone w nowoczesny sprzęt. Otwarcie nowego bloku, przyniosło poprawę bezpieczeństwa pacjentów poprzez skrócenie drogi pomiędzy salą operacyjną, a poszczególnymi oddziałami Szpitala.
Zakupy Fundacji Zdrowia Śląska Cieszyńskiego
