Pedagog szkolny na czas zdalnego nauczania  

                       zaprasza:

 środa; 8.00-10.00 ( w szkole)  piątek: 12.00-13.00 ( zdalnie)

                         

 

Jak zorganizować dzień podczas nauki zdalnej?

 

Szkoły zamknięte w związku z zagrożeniem epidemicznym. Jednak przymusowa przerwa nie oznacza wakacji. Uczniowie powinni uczyć się w domach. Jak taką naukę zorganizować? Czy rodzice powinni włączać się w proces dydaktyczny?
O co warto szczególnie zadbać?

1. Pozytywny nastrój
   Zagrożenie epidemią to poważna sprawa, ale warto chronić rodzinę przed życiem w ciągłym strachu. Lepiej unikać częstego słuchania serwisów telewizyjnych i radiowych (niech dorośli sprawdzają je 1-2 razy dziennie, dzieciom wystarczy odpowiadać na ich pytania, jeśli takie się pojawią). Stres źle wpływa na nasz organizm, obniża także odporność. Warto zrobić, co w naszej mocy, by zachować spokój. Zastanówcie się, co najskuteczniej poprawia Wam humor.

Może wspólne oglądanie filmów, śpiew ulubionych piosenek, rodzinne pieczenie pizzy, wspólne gotowanie, wieczór z „ planszówkami” czy wreszcie wirtualny kontakt z rówieśnikami bądź członkami rodziny – to równie ważne, jak blok zajęć szkolnych. Sprawiajcie sobie drobne przyjemności. Nie zapominajcie o ćwiczeniach, bo ruch bardzo dobrze wpływa na samopoczucie, a także wspiera odporność. Jeżeli mamy podwórko, warto pobiegać, poskakać, zagrać w piłkę z domownikiem.

2. Określony plan dnia
   W czasie kwarantanny nie trzeba spieszyć się do szkoły, można nieco dłużej pospać (a sen sprzyja odporności i dobremu samopoczuciu). Ale warto zadbać o zachowanie regularnego rytmu dnia, stałych pór nauki, posiłków, odpoczynku. Po przebudzeniu niech dziecko wykonuje wszystkie codzienne obowiązki, takie jak posłanie łóżka, zjedzenie śniadania, ubranie się, umycie zębów. Warto wywietrzyć pokój, a potem zasiąść do nauki.
   3. Samodzielność i odpowiedzialność
   Nauka szkolna to obowiązek dziecka, wykonywany przy wsparciu nauczyciela. Zasadniczo rodzice nie powinni ingerować w to, jak i czego dziecko się uczy. Warto pamiętać, że im bardziej rodzice przejmują kontrolę nad lekcjami, tym mniej dziecko czuje się za ten obszar odpowiedzialne. Kontrolowanie, poprawianie, wytykanie błędów, ciągłe przypominanie – to prosta droga do tego, by dziecko zniechęcić. Rodzicu, jest to doskonały moment, by Twoje dziecko nauczyło się odpowiedzialności za swoją naukę. „Zadaniem rodzica jest motywować i wspierać dziecko, a nie wyręczać w wykonywaniu zadań „ – mówi pedagog dr Marta Majorczyk, doradca rodzinny z poradni psychologiczno-pedagogicznej przy Uniwersytecie SWPS.

 

„Dziecko, które ma trudności w nauce, potrzebuje pomocy i wsparcia, a nie więcej presji
i wymagań. Potrzebuje, żeby dorośli zrozumieli, skąd się biorą jego trudności i wytrwale starali się mu pomóc”

 

4. Zasady współpracy w domu

Spróbujcie ustalić, kiedy jest czas pracy i nauki, a kiedy robicie sobie przerwę. Dla dziecka to ważne, żeby mieć jasny komunikat, kiedy będzie czas na przytulanie, chwilę zabawy, rozmowę.  Jeśli dziecku trudno jest znaleźć dla siebie zajęcie, podczas gdy rodzice są pochłonięci pracą, warto razem sporządzić listę rzeczy do zrobienia. Np. czytanie ulubionego czasopisma, książki, słuchanie audiobooków, malowanie, rysowanie, szycie itp.

5. Zajęcia praktyczne

Nauka to nie tylko poznawanie teorii. Podczas przymusowego siedzenia w domu można przećwiczyć wiele praktycznych umiejętności. Znajomość ułamków, obliczanie procentów, proporcji – to wszystko przyda się w kuchni podczas pieczenia ciasta. Sprzątanie pomaga w zrozumieniu zasad fizyki (np. z myślą o grawitacji lepiej sprzątać od góry do dołu). Jest też czas, by godzinami podróżować palcem po mapie. No i można nadgonić zaległości w czytaniu lektur. Pamiętajmy, że dzieci uczą się także oglądając filmy przyrodnicze, rozwiązując krzyżówki czy grając w gry.

Nauka w domu - jak zaplanować dzień?

• Zorganizuj przestrzeń do nauki zdalnej, własne miejsce pracy;

• Pracuj według ustalonego planu dnia;

• Rób przerwy, wtedy nauka będzie efektywniejsza;

• Wyłącz telewizję, wycisz telefon, zadbaj o ciszę w domu;

• Pij wodę i, jeśli masz ochotę, podjadaj zdrowe przekąski;

• Pamiętaj o czasie na odpoczynek;

• Aktywnie włączaj się do domowych obowiązków: wspólne przygotowanie posiłków, sprzątanie, opieka nad zwierzętami;

• Dbaj o przestrzeganie higieny osobistej;

• Zaplanuj interesujące formy spędzania wolnego czasu, indywidualnie lub wspólnie z rodziną.

• Łączę pozdrowienia i życzenia zdrowia
  Pedagog szkolny mgr Jolanta Gajda

  

Bezpieczeństwo w sieci

 

Wstęp

W obecnych czasach, w związku z pandemią koronawirusa, całe życie społeczne młodych ludzi oraz edukacja przeniosły się do internetu. Dzieci funkcjonują online już na bardzo wczesnym etapie swojego życia. Z tego powodu są nazywane internetowym pokoleniem. Nieograniczony dostęp do sieci to przede wszystkim wielka szansa, ale też równie duże zagrożenie.

Spójrzmy na statystyki.

Ponad 60% dzieci w wieku od 6 miesięcy do 6,5 lat używa urządzeń mobilnych takich jak tablet czy smartfon, w tym 25% codziennie? Co czwarte dziecko w tym wieku aktywnie korzysta z internetu przeglądając strony www lub wyszukując treści, np. filmiki bądź aplikacje. Pierwszy kontakt z wirtualną rzeczywistością przypada średnio na 6–7 rok życia, a wiele badań wskazuje, że znaczna grupa dzieci rozpoczyna przygodę z nowymi technologiami jeszcze wcześniej Niestety, często dzieje się to bez nadzoru rodziców, opiekunów, nauczycieli. Jeszcze bardziej zanurzone w wirtualnej rzeczywistości i pozbawione czujnego oka dorosłych są nastolatki. Technologia mobilna sprawia, że młodzi ludzie bez naszej wiedzy mogą być online w każdym miejscu i o każdej porze. Przeciętny nastolatek spędza w internecie ponad cztery godziny dziennie, a prawie 8% młodzieży korzysta z niego nawet w nocy, czasami aż do godzin porannych. Współczesne nastolatki masowo używają też portali społecznościowych. Do posiadania profili w takich serwisach jak Facebook, Snapchat czy Instagram przyznaje się ponad 90% młodych ludzi. Media społecznościowe są dla młodzieży przede wszystkim narzędziem komunikacji, podtrzymywania kontaktów towarzyskich i rozrywki.

Niemal nieustanne przebywanie w wirtualnym świecie sprawia, że przenoszą się tam także tradycyjne zjawiska i problemy. Jednym z nich jest przemoc, która przybiera coraz bardziej wyszukane formy, a co gorsze: jest przez dorosłych trudniej dostrzegana.. Wyniki badań pokazują, że doświadcza jej już ponad połowa dzieci w Polsce

Najczęstsze FORMY cyberprzemocy: agresja słowna, np. wyzywanie na czatach internetowych, zamieszczanie komentarzy na forum internetowym w celu ośmieszenia, sprawienia przykrości lub wystraszenia innej osoby; upublicznianie upokarzających, przerobionych zdjęć i filmów; zamieszczanie przykrych komentarzy na profilach innych osób w portalach społecznościowych; włamanie na konto i podszywanie się pod kogoś w celu zamieszczania w jego imieniu obraźliwych postów i zdjęć na profilach innych użytkowników; szantażowanie; ujawnianie sekretów; wykluczanie z grona „znajomych” w internecie; celowe ignorowanie czyjejś działalności w sieci, nękanie sms-ami.

Dlatego proszę pamiętać, że tak jak od początku rodzice chronią małe dziecko przed upadkami, przed kłótniami z rówieśnikami na podwórku lub w piaskownicy, tak samo powinni go strzec w wirtualnej rzeczywistości, powinni rozmawiać, towarzyszyć dziecku w internecie.

Co mogę zrobić, aby moje dziecko nie doświadczyło cyberprzemocy?

O cyberprzemocy, podobnie jak o innych zagrożeniach wynikających z korzystania z internetu, warto rozmawiać z dziećmi zanim jeszcze ich doświadczą.
Trzeba uczyć je, jak poruszać się w wirtualnym świecie, aby nie narażać się na niebezpieczeństwo. Oto kilka porad, które pomogą uchronić dziecko przed cyberprzemocą:

- Rozmawiaj z dzieckiem o zjawiskach, które mają miejsce w internecie.

-Umów się z dzieckiem, że jeśli przydarzy się coś, co je zaniepokoi lub zdenerwuje, może do ciebie ze wszystkim się zwrócić.

- Zapewnij, że jeśli ktoś dokucza mu w sieci, wystarczy, że cię o tym powiadomi, a ty postarasz się mu pomóc. Rozmawiaj z dzieckiem o zasadach ochrony prywatności w internecie.

- Uświadom mu, jakie zagrożenia wiążą się z nadmiernym publikowaniem informacji o sobie, zamieszczaniem swoich zdjęć i filmów w sieci, dzieleniem się na portalach społecznościowych swoimi myślami i przeżywanymi uczuciami.

- Warto uczulić dziecko, że wszystko, co opublikuje w sieci może zostać skopiowane i rozpowszechnione niekoniecznie w taki sposób, w jaki byśmy chcieli.

Każda rodzina, uwzględniając swoje wartości, potrzeby i zwyczaje, powinna ustalić własne zasady dotyczące korzystania z nowych technologii i internetu. Dzieci muszą rozumieć, dlaczego korzystanie z mediów elektronicznych jest regulowane zasadami. że ograniczenie dostępu do sieci nie jest karą, tylko wynika z troski o dobro dzieci i zmierza do wzmocnienia wzajemnych więzi, jest wyrazem szacunku i otwartości. Pewne ustalone reguły związane z dostępem do sieci oraz urządzeń ekranowych powinny obejmować wszystkie osoby w rodzinie, w tym dorosłych. Dzieci bowiem uczą się o wiele lepiej, obserwując to, co robią rodzice, niż tylko słuchając wydawanych przez nich dyspozycji i nakazów.

Przedstawiam kilka rozwiązań, które warto wprowadzić do swojej rodziny, ustalając zasady korzystania z urządzeń ekranowych.

• Poranne i wieczorne rytuały (począwszy od kolacji aż do zaśnięcia dzieci) powinny być czasem wolnym od urządzeń ekranowych. Szczególnie istotne jest to, aby rodzice nie udostępniali dzieciom mediów elektronicznych minimum godzinę przed zaśnięciem. Badania wykazują, że małe dzieci, którym zezwolono przed snem na korzystanie z urządzeń ekranowych, sypiają w nocy znacznie krócej niż maluchy pozbawione takiego dostępu. Przyczyną takiej sytuacji są nie tylko treści zamieszczone w mediach, ale przede wszystkim niebieskie światło emitowane przez urządzenia ekranowe, które hamuje uwalnianie melatoniny, pobudza organizm, a tym samym ma niekorzystny wpływ na jakość i długość snu dziecka.

• Dobrym pomysłem jest wyłączenie telefonów na noc i włączanie ich dopiero rano. Warto też pamiętać o tym, aby ładować telefony w innym pomieszczeniu niż to, w którym śpi dziecko.

• Wszystkie rodzinne posiłki, nie tylko w domu, i spotkania przy stole powinny być wolne od mediów. To dobry moment na budowanie relacji – rozmowę, okazanie zainteresowania, wspólną zabawę. Korzystanie z urządzeń podczas posiłków odwraca uwagę od jedzenia i powoduje, że dzieci jedzą niejako automatycznie, bez świadomości tego, co i ile jedzą, oraz bez zwracania uwagi na smak, zapach czy teksturę potraw. Sprzyja to tworzeniu się nieprawidłowych nawyków żywieniowych i jest związane z otyłością i przyrostem masy ciała u dzieci.

• Dobrze jest zadbać o czas rodzinny bez elektroniki – to mogą być wszystkie te momenty, kiedy rodzina jest razem, albo określone sytuacje, np. wspólnie spędzane weekendy, święta, ferie, w samochodzie, podczas spaceru, podczas zabawy itd. Każda taka okazja to czas na pogłębianie relacji i poznawanie dziecka.

• Ważne jest, żeby ustalić kiedy, ile czasu i w jaki sposób dzieci mogą korzystać z mediów elektronicznych. W przypadku najmłodszych największy potencjał edukacyjny ma oglądanie odpowiednio dobranych treści czy korzystanie z aplikacji mobilnych wspólnie z opiekunami. Rodzice powinni zwracać uwagę na tworzenie się nowych nawyków i rytuałów u dzieci, ponieważ te szybko przyzwyczajają się do konkretnych rozwiązań (np. dostępności do tabletu, kiedy bliski dorosły chce porozmawiać przez telefon).

• Pamiętaj, że żadne narzędzie nie zapewnia gwarancji ochrony dziecka przed zetknięciem się z ryzykownymi i szkodliwymi treściami. Dlatego tak ważne są umiejętność mądrej reakcji ze strony osoby dorosłej oraz udzielenie wsparcia. Zachęcaj dzieci do dzielenia się z tobą wszelkimi niepokojącymi sytuacjami, jakie je spotkały w sieci czy których były świadkami

• Staraj się towarzyszyć dzieciom w odkrywaniu bogactwa internetu i rozmawiaj z nimi o ich zainteresowaniach. Jeśli dzieci będą wiedzieć, że rodzice interesują się ich aktywnością online, wówczas chętniej w trudnej sytuacji zwrócą się do dorosłych o pomoc.

• Ucz dziecko krytycznego podejścia do informacji. Dyskutuj o treściach, które są prezentowane online, podkreślając, że nie każda wiadomość przeczytana w sieci jest prawdziwa. Internet jest kopalnią wiedzy, a niestety często też przestrzenią niesprawdzonych i potencjalnie szkodliwych doniesień i porad, w której każdy może przedstawić się jako ekspert oferujący najlepsze rozwiązanie problemu. Porozmawiaj z dzieckiem o sposobach weryfikacji wiedzy pozyskiwanej online.

 

 

 

„Słowa uczą, jednak przykłady wychowują”