Logopedia w szkole

Terapia logopedyczna polega przede wszystkim na ćwiczeniach narządów mowy , rozwijaniu słownictwa, rozwijaniu i ukierunkowaniu spostrzegania oraz na ćwiczeniach pamięci wzrokowej i koncentracji. W naszej szkole wszystkie dzieci mają możliwość udziału
w pozalekcyjnych zajęciach logopedycznych prowadzonych przez specjalistę.

Dzięki rozumieniu mowy dziecko poznaje otaczający świat. Dzięki umiejętności mówienia jest w stanie wyrazić swoje uczucia i spostrzeżenia.

Harmonogram pracy specjalistów:

Normy rozwojowe

Normą rozwojową jest, jeśli dziecko w wieku:

0 -1 roku – komunikuje się z dorosłymi za pomocą krzyku, głuży, gaworzy, wymawia pierwsze wyrazy: mama, tata, baba, lala;
1 – 2 lat – Używa prawie wszystkich samogłosek, z wyjątkiem nosowych (ą, ę) oraz wymawia niektóre spółgłoski ( p, b, m, t, d, n, k, ś, ź, ć dź, ch). Pozostałe zastępuje innymi. Wypowiada się jednowyrazowo: np.: kaczka – kaka, pomidor – midol;

3 lat – porozumiewa się prostymi zdaniami, wymawia wszystkie samogłoski i spółgłoski  (p, pi, b, bi, m, mi, n, ni, f, fi, w, wi, t, d, n, l, li, ś, ź, dź, j, k, ki, g, gi, ch);
4 lat – wymawia głoski s, z, c, dz;
5 – 6 lat – wymawia głoski sz, ż, cz, dż, r;
7 lat – ma utrwaloną poprawną wymowę wszystkich głosek oraz opanowaną technikę mówienia.

O czym powinni pamiętać rodzice? WAŻNE!!!

1. Nie naśladuj dziecięcej wymowy. W kontaktach z dzieckiem nie używaj spieszczeń. Niech „cio bobaśku” odejdzie w zapomnienie; używaj wszystkich, nie tylko najprostszych słów. Naśladowanie języka dziecka utrudnia mu naukę poprawnej mowy.
2. Nazywaj rzeczy Gdy pociecha chwyta cię za nos- powiedz, że „to nos”. Gdy bawicie się misiem opisuj-to jest miś, tu ma oczko, tu nosek, a tu niebieską bluzeczkę. Kiedy siadacie do obiadu- pokazuj i nazywaj przedmioty- w ten sposób uczysz jak kojarzyć słowo z obrazem
   i przedmiotem. Nowe słowa powtarzaj wiele razy.
3. Baw się dźwiękami Pokazując dziecku zwierzę, pod obrazek podłóż głos- używaj słów dźwiękonaśladowczych: „kwa, kwa”, „miau miau” czy „ hau, hau”- przy okazji nauki rozbawisz też malucha.
4. Nie wymagaj zbyt wczesnego wymawiania poszczególnych głosek. Jeśli dziecko
   3- letnie nie mówi głoski „r” nie jest to powód do niepokoju! Dziecko nie przygotowane pod względem sprawności narządów artykulacyjnych, niedostatecznie różnicujące słuchowo dźwięki mowy, a zmuszane do artykulacji zbyt trudnych dla niego głosek, często zaczyna je zniekształcać, wymawiać nieprawidłowo. Tworzymy u dziecka w ten sposób błędne nawyki artykulacyjne, trudne do zlikwidowania.
5. Zwracaj uwagę, aby dziecko jak najwięcej pokarmów gryzło. Zachęcaj dziecko
   do gryzienia i żucia pokarmów stałych, np. skórki od chleba – ma to pozytywny wpływ na poprawę sprawności aparatu artykulacyjnego.
6. Nie wyśmiewaj, nie karz, nie zawstydzaj dziecka za jego nieprawidłową wymowę.
7. Zwracaj uwagę na zamykanie ust i oddychanie nosem (pod warunkiem, że nos jest drożny) – sprzyja to pionizacji języka i poprawnej artykulacji. 

Propozycje zabaw i ćwiczeń logopedycznych

Ćwiczenia języka (usta szeroko otwarte)

• język /szeroki i rozluźniony/ wysuwamy jak najdalej na brodę – piesek;
• językiem staramy się dotknąć nosa – wąż;
• czubek języka dotyka, na zmianę, do górnej i dolnej wargi – defilada języczka;
• oblizywanie językiem górnej wargi /od lewego do prawego kącika ust/ – wycieraczki w samochodzie;
• oblizywanie językiem dolnej wargi /od lewego do prawego kącika ust/;
• oblizywanie obydwu warg dookoła /w jedną i druga stronę/ – naśladowanie oblizywania buzi –kotek;
• czubek języka dotyka na zmianę prawego i lewego kącika ust – huśtawka;
• szukanie czubkiem języka ostatnich górnych i dolnych zębów – trąba słonia;

              czyszczenie językiem górnych i dolnych, przednich zębów.

Ćwiczenia języka i policzków (usta zamknięte)

• masaż policzków językiem-ruchy pionowe – rakieta;
• wypychanie policzków czubkiem języka – gromadzenie zapasów przez chomika;
• oblizywanie językiem zębów i dziąseł – łódź podwodna;
• dorosły dotyka palcem na zewnątrz policzka dziecka, dziecko szuka językiem miejsca dotyku –strzelanie gola;
• czyszczenie językiem kolejnych zębów.

Ćwiczenia żuchwy

• zamykanie i otwieranie domku – szerokie otwieranie ust, jak przy wymawianiu głoski a, zęby są widoczne dzięki rozchylonym wargom;
• grzebień – wysuwnie żuchwy, zakładanie i poruszanie dolnymi zębami po górnej wardze;
• cofanie żuchwy, zakładanie i poruszanie górnymi zębami po dolnej wardze i brodzie;
• krowa – naśladowanie przeżuwania;

Ćwiczenia usprawniające wargi

• balonik – nadymanie policzków, usta ściągnięte (dla urozmaicenia bawimy się w baloniki, które „pękają” przekłute palcami );
• całuski – cmokamy posyłając do siebie buziaki;
• niejadek – usta wciągamy w głąb jamy ustnej;
• zmęczony konik – parskanie wargami;
• podwieczorek pieska – chwytanie ustami drobnych cukierków, chrupek, kawałków skórki chleba, itp. ;
• kto silniejszy? – napinanie warg w pozycji rozciągniętej; dwie osoby siedzące naprzeciw siebie trzymają ustami kartkę papieru i każdy ciągnie w swoją stronę – uwaga – dajmy dziecku szansę wygrania zawodów;
• rybka – powolne otwieranie i zamykanie warg tworzących kształt koła, zęby „zamknięte” ;
• świnka – wysuwanie obu warg do przodu, udając ryjek świnki.

Ćwiczenia oddechowe

• wąchanie kwiatków;  dziecko  powoli wciąga  powietrze nosem  i równie powoli, aby zapamiętać ich zapach robi wydech;
• zdmuchiwanie kawałków papieru z gładkiej powierzchni; dziecko dostaje plastikową rurkę i za jej pomocą ma zdmuchnąć np. 10 papierków;
• zdmuchiwanie świecy;
• dmuchanie na watkę lub piórko, aby długo utrzymywało się w powietrzu;

Ćwiczenia na  wydłużenie fazy wydechowej

• dmuchanie na świecę, w taki sposób, aby płomień wyginał się, ale nie gasł;
• puszczanie baniek mydlanych;
• słomkę wkładamy do szklanki z wodą i nie dotykając jej powierzchni, wydmuchujemy w wodzie „dołek”;
• zanurzamy słomkę w wodzie i leciutko dmuchamy , wywołując niewielkie bąbelki;
• dmuchamy na zmianę: długo- krótko- jak najdłużej, słabo- mocno- bardzo mocno- gotuje się i kipi;
• rurką do napojów zdmuchujemy papier z gładkiej powierzchni stolika, potem z powierzchni chropowatej; rozdmuchujemy kaszę, ryż, sól;
• rurka może służyć do chwytania (przyciągania na wdechu) różnych lekkich przedmiotów: papierków, gąbki, waty, piłeczki pingpongowej albo ich wydmuchiwanie (na wydechu);

Logopeda szkolny – Elżbieta Jędraszak

Zapisz

Zapisz

Zapisz

Zapisz

Zapisz