Jak przygotować dziecko do przedszkola?
Adaptacja w przedszkolu z perspektywy rodzica
Najważniejsze jest zrozumienie i poczucie bezpieczeństwa dziecka. Wyobraź sobie co czuje dziecko, które nagle, z dnia na dzień zostaje przekazane do rąk obcych osób. Mama lub tata, mają właśnie jakieś wyjątkowo ważne powody, żeby je zostawić. Wcześniej tak nie było! A może wcześniej był żłobek, który dziecko już znało? Nowe miejsce! Nowi ludzie! Nowe zasady! Brak rodziców! Brak orientacji w czasie! (Co to znaczy, że tata będzie po mnie po 12?). Fala emocji jaka zalewa dziecko bez wątpienia sięga rozmiarów tsunami.
Jak przygotować dziecko do przedszkola?
- przygotuj dziecko: mów o przedszkolu, odwiedzaj je, pokaż plac zabaw, weź udział w zajęciach adaptacyjnych, poznaj kolegów, którzy też idą do tej samej grupy, jeśli to możliwe;
- mów językiem pozytywów: życz dziecku dobrej zabawy w przedszkolu, miłego dnia, zachęć do zbudowania wielkiej wieży z klocków. Unikaj komunikatów, które budują strach albo przekonanie, że przedszkole to nieprzyjemne, groźne miejsce: “Nie bój się”, “Przykro mi, ale muszę iść”, “Dasz sobie radę”, unikaj smutnego, rozżalonego tonu – staraj się przenieść na dziecko entuzjazm, pozytywne emocje, radość;
- daj czas: na rozmowę przed przedszkolem, na uspokojenie się w domu, spokojne ubranie się, na zapomnienie czegoś z domu i powrót po to, jednak staraj się przed samym wejście do sali załatwić sprawy w miarę szybko: pożegnaj się z dzieckiem, przekaż je nauczycielowi, idź – nie obawiaj się, wszystko będzie dobrze;
- stopniuj czas pobytu dziecka w przedszkolu – na początku niech dziecko spędza w przedszkolu tylko kilka godzin, z czasem – możesz to zmienić, jeśli dziecko będzie się czuło komfortowo;
- dotrzymuj umów, nie oszukuj:nie uciekaj, gdy coś odwróci uwagę dziecka, nie oszukuj “Pójdę do samochodu i zaraz wracam” – dziecko Ci ufa, dzięki temu, czuje się bezpiecznie – niech tak zostanie, udzielaj konkretnych odpowiedzi: „Przyjdę po obiedzie… leżakowaniu…po podwieczorku…” (dzień dziecka w przedszkolu jest podzielony na na pewne etapy, dziecku jest łatwiej określić czas na podstawie konkretnego wydarzenia, które samo potrafi określić);
- buduj rutynę poranną: dzięki temu unikniecie wielu stresów, dziecko będzie wiedziało co zaraz nastąpi i będzie na to lepiej emocjonalnie przygotowane, możecie np. żegnać się zawsze w ten sam sposób “Buziak, przytulas i czas na zabawę!”
- zaufaj nauczycielowi lub podziel się z nim miłym komentarzem. Daj znać, że rozumiesz jak trudny to dla niego czas;
- nie pokazuj swojego zdenerwowania ani łez podczas rozstania, dziecko widzi i czuje Twoje emocje, zawsze żegnaj się z uśmiechem;
- nauczyciel jest po to, aby zaopiekować się Twoim dzieckiem, odpowiada za jego bezpieczeństwo i jego priorytetem jest dobre samopoczucie każdego dziecka, zaufaj mu i słuchaj, gdy udziela rad, rodzic przechodzi adaptację mniej razy niż nauczyciel, ma pewne doświadczenie w tej kwestii:-)
