Początkiem stycznia 2020 roku wróciliśmy po świątecznej przewie do szkoły. Każdy z nas z umiarkowanym entuzjazmem patrzył w przyszłość pełną obowiązków, czy to uczniowskich czy nauczycielskich. Od początku sporo się działo. Nasz powrót nastąpił bezpośrednio po Balu Studniówkowym – 4 stycznia, a już 6 stycznia jako społeczność licealna wzięliśmy udział w Orszaku Trzech Króli organizowanym w Zabrzegu. Następnie nasi uczniowie i absolwenci zorganizowali kilka koncertów kolęd m.in. w Zabrzegu, Czechowicach-Dziedzicach, Dankowicach, ale i w budynku szkoły. To wszystko miało miejsce w styczniu, którego dwa tygodnie stanowiły ferie, ale i pracowity koniec semestru. Energiczny i pełen wrażeń początek roku odczytaliśmy jako zapowiedź – tak naturalnej dla nas – aktywności na wielu płaszczyznach w kolejnych miesiącach. Nie mieliśmy świadomości, że ten rok stanie się tak odmienny, inny, zdominowany przez epidemię. Z dnia na dzień bardziej docierało do nas, że przyjdzie nam żyć w trudnych czasach, że będziemy musieli zweryfikować swoje plany i zamierzenia, a życie szkoły poza zajęciami dydaktycznymi nie będzie już naturalną konsekwencją kreatywności i energii młodych ludzi, ale będzie przestrzenią, o którą trzeba walczyć, by zupełnie nie zniknęła.
Jeszcze przed zawieszeniem zajęć stacjonarnych w szkole udało się zorganizować Święto Liczby π, na które składały się liczne konkursy: maraton matematyczny, konkurs na rozwiniecie liczby, konkurs plastyczny, a nawet literacki. Poza tym dwa zespoły naszych uczniów wzięły udział w cyklu warsztatów i konferencji popularnonaukowych w ramach Ogólnopolskiego Projektu Edukacyjnego IPN „Łączka i inne miejsca poszukiwań”. Końcem lutego uczestnicy wraz z opiekunami udali się do Warszawy. Celem wyjazdu była wizyta w powstającym w więzieniu przy ul. Rakowieckiej Muzeum Żołnierzy Wyklętych i Więźniów Politycznych PRL. Przewidziano również zwiedzanie kwatery „Ł“ na Cmentarzu Powązkowskim. Nie przestawaliśmy też jeździć do teatru. W tym obszarze czujemy jednak największy niedosyt, gdyż w poprzednich latach pozalekcyjnych wyjazdów do teatru było ok. 60 rocznie, a w roku 2020 tylko 10. Próbowaliśmy jednak obcować z tą formą kultury w sieci – oglądaliśmy dostępne tam spektakle, a następnie dzieliliśmy się wrażeniami. Organizowaliśmy także „kino w sieci” – stworzyliśmy listę filmów obowiązkowych dla licealisty i staraliśmy się je poznawać oraz omawiać. Pamiętaliśmy jednak, że czas spędzany przed różnego typu monitorami powinien być jak najkrótszy, a cały czas trwała nauka zdalna czyli spędzaliśmy wiele godzin przed komputerem.
W trybie nauki zdalnej w kwietniu opuścili naszą szkołę tegoroczni maturzyści. Nie mieliśmy szansy pożegnać się osobiście, ale nieco pomogła nam w tym nowa technologia. Nie było uroczystego pożegnania klas trzecich, ale to nie oznacza, że nie zauważamy trzyletniego zaangażowania wielu maturzystów w życie szkoły, ich sukcesów i osiągnięć. Cieszymy się, że aż 15 z 76 absolwentów ukończyło LO, otrzymując świadectwo z wyróżnieniem czyli biało-czerwonym paskiem, a 23 odebrało dyplomy i listy gratulacyjne, świadczące o ich sukcesach artystycznych, sportowych, naukowych czy też o zaangażowaniu w życie społeczności szkolnej. Tegoroczni maturzyści już zawsze będą wspominani jako rocznik wyjątkowy, zdający egzamin dojrzałości w czasach pandemii i to nie w maju lecz w czerwcu. Winniśmy im słowa uznania i wdzięczności za trzy lata wspólnego działania oraz za wytrwałość, cierpliwość i zrozumienie okazywane na końcu ich licealnej drogi.
Normalne funkcjonowanie szkoły łączy się także z rekrutacją, która również w tym roku była nieco utrudniona – swój finał miała dopiero w sierpniu, co powodowało znaczne skrócenie czasu organizowania nowego roku szkolnego. Udało się jednak uporządkować wszystkie sprawy i rozpocząć naukę bez komplikacji i to w bardzo dobrych warunkach – zmodernizowany został budynek Sokoła, a szkoła wzbogacona o nowy sprzęt komputerowy.
Praca szkoły często łączyła się z osiągnięciami naszych uczniów. W roku 2020 większość konkursów i zawodów odwołano, ale w niektórych młodzież zdołała wziąć udział i odnieść sukces. Warto tu wspomnieć o zakwalifikowaniu się do finału Ogólnopolskiego Konkursu na Najlepsze Miniprzedsiębiorstwo PRODUKCIK 2020, działających w szkole miniprzedsiębiorstw GLADIA i KIREI. Nasze miniprzedsiębiorstwa znalazły się w gronie najlepszych firm spośród ponad 220 działających w tym roku szkolnym w Polsce. Podobny sukces odnieśli uczniowie startujący w XXIV Ogólnopolskim Konkursie Wiedzy Biblijnej – zakwalifikowali się do ścisłego finału. Dwóch naszych uczniów zakwalifikowało się także do części ustnej II etapu Olimpiady Historycznej.
Młodzież liceum została także zrekrutowana do udziału w projekcie ERASMUS + ” Young Europeans for Sustainability – YES”. Będzie on trwał dwa lata, a naszymi partnerami projektowymi będzie młodzież szkół średnich Francji, Hiszpanii, Włoch, Estonii i Chorwacji. Młodzież, wraz z opiekunami, już od października rozpoczęła liczne działania związane z projektem, zorganizowano warsztaty, konkursy, kampanie promujące projekt na terenie szkoły i na platformie e-twinning, na której obecnie realizowany jest projekt
Szkoła nie tylko się uczy, odnosi sukcesy, bawi, ale też świętuje. To było szczególnie utrudnione w czasie narzuconej izolacji. Jednak nie zaniechaliśmy organizacji obchodów Święta Szkoły – miały one formę nieco odmienną od dotychczasowej i angażowały uczniów w wydarzenia on-line.
Rok minął szybko, był nietypowy, ale – wbrew wszystkim czynnikom zewnętrznym – także aktywny. Kończymy go swoistą klamrą, którą jest koncert kolęd, przygotowany przez zespół STIM, składający się głównie z naszych uczniów i absolwentów. Warunki pandemiczne nie zniechęciły muzyków do ćwiczeń i zrealizowali oni tegoroczny koncert w wersji on-line. Z oczywistych powodów niestety nie będzie klamry w postaci Studniówki.
Pandemia – jak widać – nie zniechęciła nas – nauczycieli, uczniów, absolwentów, przyjaciół szkoły , do działania. Wierzymy, że szkoła to nie tylko budynek, ale to ludzie, których łączy szczególna więź. Jednak w tym roku uświadomiliśmy sobie, że budynek liceum przy ulicy Konopnickiej 9 jest nam potrzebny, to on stanowi dla nas przestrzeń spotkania, w nim dojrzewamy, ale i ujawniamy swą kreatywność. Dlatego z ogromnym entuzjazmem i radością przyjmiemy wiadomość, że możemy do tego budynku wrócić i przeżywać szkolne życie w sposób tradycyjny.
JC
