Wyjazd naszych uczniów, uczestników projektu ERASMUS+, poprzedzały warsztaty. Ich myślą przewodnią stały się słowa angielskiego prozaika, Roberta Byrona: „Na wyspie odczuwa się przesyt historią. Dostaje się tu czegoś w rodzaju umysłowej niestrawności” (1937).
Tak więc rozważania rozpoczęliśmy od neolitu, kiedy to pojawiły się na Cyprze pierwsze ludzkie osady. Najważniejszą charakterystykę wyspy stworzył grecki historyk i geograf Strabon z Amazei, który w 19 r.n.e napisał: ”Nic nie dorówna Cyprowi pod względem żyzności, produkuje się tu bowiem dobre wino, wyborną oliwę i tyle zboża, by starczyło na własne potrzeby”. O magicznym charakterze wyspy świadczy przekaz, że właśnie to miejsce wybrała sobie Afrodyta, która przypłynęła w muszli z greckiej wyspy Kyteria. Mityczne miejsce narodzin bogini (skała znana Petra tou Romiou, na południe od Pafos) jest jedną z najbardziej romantycznych i magicznych części Cypru. Bogactwo kulturowe wyspy jest związane z wpływami kultury greckiej i rzymskiej. Jedną z ważniejszych postaci był słynny stoik- Zenon z Kition. Pierwszą część zakończyliśmy projekcją filmu o kulturze Cypru, który stał się inspiracją do dyskusji na temat roli tradycji w życiu narodów.
Następne zajęcia upłynęły pod znakiem rozmów o historii Cypru- burzliwej i skomplikowanej.
Wspomnieliśmy o początkach kościoła, o templariuszach, królu Ryszardzie, inwazji osmańskiej i okupacji brytyjskiej, która zakończyła wielowiekową izolację Cypru od Europy. Młodzież szczególnie zainteresowała się historią współczesną- od wybuchu bomby w tureckim biurze prasowym w Nikozji, który zamienił wyspę w pole bitwy. Zastanawialiśmy się, w jaki sposób podział na dwie autonomiczne części określa wzajemne relacje Greków i Turków. Ukoronowaniem była praca w grupach- przygotowanie krzyżówek i próby ich rozwiązania.
Rozmawialiśmy ponadto o świętach, które Cypryjczycy szczególnie uwielbiają. Ich radości towarzyszy zawsze muzyka. Dlatego wyspa rozbrzmiewa jej różnorodnymi odmianami: od popu po muzykę ludową. Oczywiście ważne są rozkosze stołu- mieszkańcy wyspy są bardzo gościnni, lubią jeść i biesiadować. Kuchnia cypryjska jest wielokulturowa-smaki greckie i tureckie przeplatają się z arabskimi i brytyjskimi. Niemal każdej rozmowie towarzyszy poczęstunek kawą, piwem, brendy czy słynnym winem. Zwróciliśmy uwagę, że nie ma lepszego sposobu na poznanie kultury danego kraju niż smakowanie kuchni. Cypryjczycy upodobali sobie dziczyznę, baraninę oraz dzikie ptactwo.
Odrębne zajęcia poświęciliśmy Pafos i okolicom. Tam właśnie mieszkają rodziny, które gościć będą uczestników projektu. Historia miasta sięga czasów wojny trojańskiej. Uczestniczył w niej król Agapenor, którego do pozostania na wyspie Afrodyty zmusiły wiatry i burze. Jest to ważne miejsce również dla chrześcijan- tutaj przebywali z misją apostołowie- Barnaba i Paweł. Ze względu na ogromną ilość zabytków miasto wpisano na listę UNESCO. W latach sześćdziesiątych prace archeologiczne prowadził w tej okolicy Polak, prof. K. Michałowski. To dzięki niemu odkryto słynne miejsca, np. dom Dionizosa czy dom Tezeusza. Ilustracją był film geograficzny, który wizualizował piękno cypryjskiego pejzażu.
Ostatnie zajęcia odbyły się po powrocie młodzieży z Cypru. Olga Tyroń wykonała piękną prezentację, a pozostali uczestnicy żywiołowo ją komentowali . Ponadto dzielili się wrażeniami z cudownej wyprawy do źródeł kultury.
Pozostały cudowne wspomnienia, tęsknota i nadzieja, że jeszcze wrócą na wyspę Afrodyty……
