Wyjątkowy dzień z wyjątkową artystką
Magdalena Hoffmann ukończyła studia w PWSSP w Poznaniu w pracowni malarstwa – Jacka Waltosia i rysunku Andrzeja Okińczyca. Dyplom z wyróżnieniem w 1986 r. Zajmuje się malarstwem, rysunkiem i grafiką. Jej prace znajdują się w kolekcjach w Polsce i za granicą.
Na wernisaż wystawy malarstwa pt ,, Pokój saren i inne historie…” z udziałem artystki zapraszamy w środę 29 lutego o godz. 19.15
Muzycznie, jazzowo wernisaż uświetnią Jaro Minta & Marcin Nowak.
Jak zwykle wśród gości wernisażu rozlosowana zostanie jedna z prac artystki.
Wystawy w galerii ,,dacco” Kostrzyńskiego Centrum Kultury sponsoruje Arctic Paper Kostrzyn S.A.
O malarstwie Magdaleny Hoffmann
Malarstwo Magdaleny Hoffmann w obszarze sztuki jest kolejnym zapisem pewnego stanu emocji, ale też upartym drążeniem określonej tematyki nie tylko malarskiej. Oparte o rzetelny warsztat, zawiera w sobie i pewną brawurę formalną, i kompozycyjny rozmach, i zdecydowanie w kładzeniu farby oraz koloru, wreszcie szalenie sensualne wyczucie materii. Jest w nim skupienie i powściągliwość, odruch i malarski gest. Cały kosmos tego malarstwa rozciąga się pomiędzy powierzchnią a przestrzenią, materią i fakturą, światłem i kolorem. Magdalena Hoffmann buduje bardzo przestrzenne kompozycje, w których następuje przenikanie się sfer i płaszczyzn, światła i cienia, kolorów wreszcie, choć najczęściej jej obrazy oparte są na bardzo precyzyjnie określonej dominancie kolorystycznej. Czerwień jest zawsze niemal cielista, dotykalna.
Żółcień ulotna i magiczna. Błękit odległy i krystaliczny. Posiada jakby wrodzone wyczucie materii – tej, która ją inspiruje i tej, która staje się wynikiem pracy nad płótnem, efektem wielogodzinnych sesji malarskich. Jej obrazy utrzymane są w poetyce miejsc nieodgadnionych, odległych bądź bliskich, fantastycznych i bardzo intymnych. Tajemnica obrazu zawiera się u Magdy w samym akcie malowania, scalania tego co narzucił instynkt i emocja, odruch i pierwsza przypadkowa plama – jakiś gest irracjonalny który ustanawia własną hierarchię ważności w obrazie, buduje albo burzy…
W malarskim postępowaniu Magdaleny Hoffmann kieruje nią fascynacja odnajdowaniem tego, co abstrakcyjne w realnym i tego co rzeczywiste w abstrakcyjnym. Wiedziona jakże często nieomylną intuicją rozstrzyga bezbłędnie stosunki mas i kolorów, brył i płaszczyzn, linii i kierunków. Buduje świat na przeciwległym biegunie tego, co dostępne w potocznym doświadczeniu. Zawierza płótnu swoje przeżycie i zamyślenie nad tym, co jawi się nam jako niedostępne – zasłonięte, zakryte i nad tym, co tylko wydaje się nam jawne i oczywiste.
