Podczas codziennych czynności można łatwo, szybko i przyjemnie usprawniać narządy artykulacyjne dziecka, co przyczyni się do zwiększenia jego możliwości prawidłowego wymawiania głosek.
Drodzy Rodzice!
Sześcioletnie dziecko powinno opanować wymowę wszystkich głosek języka polskiego. Dzięki temu będzie mu łatwiej osiągnąć sukces w nauce czytania i pisania. Być może Wasze dziecko już to potrafi, a może jeszcze korzystacie ze wsparcia logopedy. Niezależnie od tego możecie podczas codziennych czynności usprawniać narządy artykulacyjne dziecka, co przyczyni się do zwiększenia jego możliwości prawidłowego wymawiania głosek. Bardzo dobrym sposobem na usprawnianie buzi jest jedzenie. Spożywane pokarmy o różnej konsystencji (także twarde, np. skórki od chleba czy mięso) są świetną okazją do ćwiczeń artykulatorów. Podawanie dzieciom papkowatych posiłków i brak takich, które mogą odgryźć i żuć przed połknięciem, to strata nawet kilkudziesięciu okazji do ćwiczeń dziennie. Picie napojów ze szklanki na zmianę z piciem przez słomki (o różnych średnicach) to doskonały trening warg i podniebienia. Tak samo jak zjadanie np. ryżu prażonego wargami wprost z talerzyka albo odbijanie posmarowanych szminką czy czekoladą ust np. na laurce dla ukochanej babci.
Możecie naśladować za pomocą języka i warg różne zwierzęta:
– parskać jak koń albo naśladować stukot jego kopyt;
– symulować żucie trawy przez kozę, krowę;
– stukać zębami jak królik zjadający marchewkę;
– układać wargi w pyszczek rybki;
– naśladować ruchy kocich języków przy wypijaniu mleka z miseczki.
Do tego typu działań nie trzeba aranżować specjalnej sytuacji. Możecie poćwiczyć przy okazji kąpieli lub mycia zębów, korzystając z lusterka w zasięgu wzroku. Urozmaicajcie gry planszowe o zadania będące wyzwaniami dla języka. Wspólny spacer to dobra okazja do puszczania baniek mydlanych albo zabawy dmuchawcami.
Zachęcam również do ćwiczeń.
Ćwiczenia języka, warg i podniebienia miękkiego:
– oblizywanie szeroko otwartej buzi, później koliste ruchy języka wewnątrz jamy ustnej;
– przesuwanie języka w poziomie (w stronę jednego i drugiego ucha);
– podnoszenie języka w górę (w stronę nosa) i opuszczanie na dół (na brodę);
– przesuwanie języka po powierzchni zębów: w środku i na zewnątrz, na górze i na dole;
– pionizowanie języka: przysuwanie języka do wałka dziąsłowego; przemieszczanie języka po podniebieniu;
– szeroki uśmiech na zmianę z buzią ułożoną w „okienko” (zęby widoczne lub nie);
– posyłanie całusków;
– przenoszenie słomką małych, lekkich przedmiotów z jednego miejsca na drugie;
– naśladowanie chrapania (z otwartymi albo zamkniętymi ustami).
Ćwiczenia te mają za zadanie usprawnić różne mięśnie i – jak każde ćwiczenia fizyczne – wymagają powtórzeń. By uniknąć znudzenia dzieci działaniami, wymyślaj historyjki, które będzie można zilustrować ruchami artykulacyjnymi:
– język jako pędzel – maluje sufit, ściany, podłogę, ramy okienne;
– spacer – język „odwiedza” podniebienie, „skacze” po zębach; „wspina się” po policzkach;
– wizyta w zoo (naśladowanie odgłosów i min charakterystycznych dla zwierząt) itp.
Miłej zabawy życzy pani Basia Mróz
Źródło: „Dzieciaki w akcji” wydawnictwo Nowa Era