🔊 Czytaj post

Informacja w sprawie skróconego czasu pracy w dniu 2.04.2021

POWIATOWY  ZESPÓŁ DO SPRAW ORZEKANI O NIEPEŁNOSPRAWNOŚCI W KROŚNIE

CZYNNY JEST CODZIENNIE  OD PONIEDZIAŁKU DO PIĄTKU  W GODZINACH 7.30 – 15.30

 

 BEZPOŚREDNIA OBSŁUGA WNIOSKODAWCÓW ODBYWA SIĘ  W GODZINACH OD 9.00 – 13.30 PRZY OKIENKU PODAWCZYM.

 

W POZOSTAŁYCH GODZINACH WNIOSKODAWCY MOGĄ SKŁADAĆ WNIOSKI DO SKRZYNKI UMIESZCZONEJ  NA ŚCIANIE W KORYTARZU BUDYNKU .

 

WNIOSKI DOTYCZĄCE KART PARKINGOWYCH  SKŁADAĆ NALEŻY WYŁĄCZNIE OSOBIŚCIE  W OKIENKU PODAWCZYM.

WSZELKIE INFORMACJE UDZIELANE SĄ RÓWNIEŻ TELEFONICZNIE POD NR TEL. 13-43-685-81 W GODZINACH PRACY ZESPOŁU.

 

 

U W A G A

Zespół udziela informacji telefonicznych wyłącznie w sprawach ogólnych, obowiązujących przepisów i procedur. Informacje dotyczące indywidualnych rozstrzygnięć sprawy czy wyznaczonych terminów posiedzeń udzielane są wyłącznie w siedzibie Zespołu za okazaniem dowodu osobistego.

 

Powiatowy Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności

1. Legionów 8

38-400 Krosno

Tel./fax 13 43 685 81

email : poczta@orzecznictwokrosno.pl

 

Bezpośrednia obsługa interesantów od poniedziałku do piątku w godzinach od 9.00-13.30

 

Obowiązujące przepisy prawne 

– ustawa o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych z dnia 27 sierpnia 1997 r. (j.t. Dz.U. z 2020 r. poz. 426);

– rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 01 lutego 2002 r. w sprawie kryteriów oceny niepełnosprawności u osób w wieku do 16 r. życia (Dz.U. Nr 17, poz. 162, z późn. zm.);

– rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 15 lipca 2003 r. w sprawie orzekania o niepełnosprawności i stopniu niepełnosprawności (Dz.U. z 2020 r., poz. 534);

– ustawa- kodeks postępowania administracyjnego z dnia 14 czerwca 1960 r. (j.t. Dz.U. z 2020 r. poz 256).

 

 

 

 

O niepełnosprawności orzeka:

• Powiatowy zespół do spraw orzekania o niepełnosprawności – jako pierwsza instancja;
• Wojewódzki zespół do spraw orzekania o niepełnosprawności – jako druga instancja;

• Rejonowe sądy pracy i ubezpieczeń społecznych jako organ odwoławczy dokonujący kontroli prawidłowości orzekania przez organy administracji publicznej.

Rejonowe sądy pracy i ubezpieczeń społecznych rozpatrują sprawy z odwołania od orzeczeń wojewódzkich zespołów do spraw orzekania o niepełnosprawności poprzez poddanie oceny ustalonej przez składy orzekające pod ocenę biegłych lekarzy sądowych oraz innych biegłych, których przewodniczący składu orzekającego powołuje w zależności od problematyki indywidualnej sprawy.

Powiatowy zespół do spraw orzekania o niepełnosprawności wydaje orzeczenia o:

• niepełnosprawności;
• stopniu niepełnosprawności;
• wskazaniach do ulg i uprawnień.

Postępowanie orzecznicze, służące ustaleniu niepełnosprawności lub stopnia niepełnosprawności, co do zasady jest zespołowe i dwuinstancyjne. Oznacza to, że w posiedzeniu składu orzekającego zespołu powiatowego     uczestniczy co najmniej dwóch specjalistów – członków zespołu orzekającego, z których co najmniej jednym jest lekarz sprawujący jednocześnie funkcję przewodniczącego składu orzekającego. Drugim członkiem składu orzekającego może być pedagog, psycholog, pracownik socjalny, doradca zawodowy albo inny lekarz.

Postępowanie orzecznicze w zakresie ulg i uprawnień jest jednoosobowe (orzeka lekarz) i jednoinstancyjne (nie przysługuje odwołanie do wojewódzkiego zespołu do spraw orzekania o niepełnosprawności).

 

 

Orzeczenie o niepełnosprawności

Podstawą uznania osoby, która nie ukończyła 16 roku życia za niepełnosprawną jest ustalenie, że:

• ma naruszoną sprawność fizyczną lub psychiczną;
• przewidywany okres trwania upośledzenia stanu zdrowia przekracza 12 miesięcy;
• wymaga zapewnienia jej całkowitej opieki lub pomocy w zaspokajaniu podstawowych potrzeb życiowych w sposób przewyższający wsparcie potrzebne osobie w danym wieku z powodu wady wrodzonej, długotrwałej choroby lub uszkodzenia organizmu.

Wszystkie wymienione przesłanki muszą wystąpić łącznie.

Niepełnosprawność dziecka orzeka się na czas określony, jednak na okres nie dłuższy niż do ukończenia przez dziecko 16 roku życia. Orzeczenie o niepełnosprawności wydaje się na wniosek złożony do powiatowego zespołu do spraw orzekania o niepełnosprawności przez przedstawiciela ustawowego dziecka.

W świetle przepisów regulujących postępowanie o wydanie orzeczenia o niepełnosprawności – dzieckiem jest osoba, która nie ukończyła 16 roku życia.

 

 

 

 

Orzeczenie o stopniu niepełnosprawności

 

W przypadku orzeczenia o stopniu niepełnosprawności, przepisy ustawy o rehabilitacji zawodowej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych przewidują stopnie niepełnosprawności:

• znaczny
• umiarkowany
• lekki

Stopień niepełnosprawności osoby zainteresowanej orzeka się na czas określony lub na stałe. Decyduje ocena możliwości poprawy funkcjonowania osoby zainteresowanej.

Orzeczenie o stopniu niepełnosprawności wydaje się osobie, która ukończyła 16 rok życia.

Do znacznego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę z naruszoną sprawnością organizmu, niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej i wymagającą, w celu pełnienia ról społecznych, stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innych osób w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji.

Niezdolność do samodzielnej egzystencji oznacza naruszenie sprawności organizmu w stopniu uniemożliwiającym zaspokajanie bez pomocy innych osób podstawowych potrzeb życiowych, za które uważa się przede wszystkim samoobsługę, poruszanie się i komunikację.

Do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę z naruszoną sprawnością organizmu, niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej lub wymagającą czasowej albo częściowej pomocy innych osób w celu pełnienia ról społecznych.

Do lekkiego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę o naruszonej sprawności organizmu, powodującej w sposób istotny obniżenie zdolności do wykonywania pracy, w porównaniu do zdolności, jaką wykazuje osoba o podobnych kwalifikacjach zawodowych z pełną sprawnością psychiczną i fizyczną, lub mająca ograniczenia w pełnieniu ról społecznych dające się kompensować przy pomocy wyposażenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze lub środki techniczne.

Orzeczenie o wskazaniach do ulg i uprawnień

Orzeczenie o wskazaniach do ulg i uprawnień wydaje się osobie, która ma:

• więcej niż 16 lat,
• jedno z poniższych orzeczeń:
  • orzeczenie lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o:
    • niezdolności do samodzielnej egzystencji,
    • całkowitej niezdolności do pracy i do samodzielnej egzystencji,
    • całkowitej niezdolności do pracy,
    • częściowej niezdolności do pracy,
  • orzeczenie wydane przez Komisję do spraw Inwalidztwa i Zatrudnienia, komisję lekarską Ministerstwa Obrony Narodowej albo Ministerstwa Spraw Wewnętrznych przed 1 stycznia 1998 roku o:
    • I grupie inwalidzkiej,
    • II grupie inwalidzkiej,
    • III grupie inwalidzkiej,
  • orzeczenie wydane przez Kasę Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego przed 1 stycznia 1998 roku o:
    • stałej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym,
    • długotrwałej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym.

W postępowaniu o wydanie orzeczenia o wskazaniach do ulg i uprawnień stopień niepełnosprawności określa się na podstawie przedłożonych ważnych orzeczeń organów rentowych, wskazanych powyżej. Natomiast zawarte w orzeczeniu wskazania lekarz ustala stosownie do naruszonej sprawności organizmu i ograniczeń funkcjonalnych uzasadniających korzystanie z ulg i uprawnień na podstawie bezpośredniego badania osoby zainteresowanej. Orzeczenie o wskazaniach do ulg i uprawnień wydaje się do czasu upływu ważności orzeczenia o inwalidztwie lub niezdolności do pracy.

W postępowaniu o wydanie tego rodzaju orzeczenia uczestniczy wyłącznie lekarz-członek powiatowego zespołu do spraw orzekania o niepełnosprawności. Ponieważ orzeczenie wydawane jest w oparciu o inną prawomocną i ostateczną decyzję administracyjną, to od tego rodzaju orzeczenia nie przysługuje odwołanie. Orzeczenie jest ostateczne i niezaskarżalne.

Wydanie orzeczenia następuje na wniosek.

Wniosek o wydanie orzeczenia może złożyć:

• osoba zainteresowana;
• przedstawiciel ustawowy osoby zainteresowanej (dotyczy to przede wszystkim dzieci oraz osób ubezwłasnowolnionych);
• kierownik ośrodka pomocy społecznej, ale za zgodą osoby zainteresowanej lub jej przedstawiciela ustawowego.

Wniosek składa się w powiatowym zespole do spraw orzekania o niepełnosprawności właściwym dla miejsca stałego pobytu osoby zainteresowanej lub właściwym dla miejsca pobytu w przypadku osób:

• bezdomnych;
• przebywających poza miejscem stałego pobytu ponad dwa miesiące ze względów zdrowotnych lub rodzinnych;
• przebywających w zakładach karnych i poprawczych;
• przebywających w domach pomocy społecznej i ośrodkach wsparcia w rozumieniu przepisów o pomocy społecznej.

W przypadku osób, o których mowa w punkcie 2-4, zespół orzekający o niepełnosprawności jest obowiązany przesłać zawiadomienie o wydanym orzeczeniu do powiatowego zespołu orzekającego właściwego dla miejsca stałego pobytu. Jeżeli powiatowy zespół orzekający ustali, że nie jest właściwy do rozpatrzenia wniosku o wydanie orzeczenia przesyła akta sprawy do zespołu właściwego, o czym informuje osobę wnioskującą o wydanie orzeczenia.

Wydanie orzeczenia z naruszeniem zasad właściwości miejscowej skutkuje nieważnością wydanego orzeczenia.

Do wniosku dołącza się:

W przypadku wydania orzeczenia o niepełnosprawności lub stopniu niepełnosprawności:

• zaświadczenie lekarskie – zawierające opis stanu zdrowia, wydane przez lekarza, pod którego opieką lekarską znajduje się dziecko – zaświadczenie takie ważne jest 30 dni od daty wydania i w tym czasie należy złożyć wniosek (dotyczy osób ubiegających się o wydanie orzeczenia o niepełnosprawności);
• zaświadczenie lekarskie – zawierające opis stanu zdrowia, rozpoznanie choroby zasadniczej i chorób współistniejących potwierdzone aktualnymi wynikami badań diagnostycznych, wydane przez lekarza, pod którego opieką lekarską znajduje się osoba zainteresowana – zaświadczenie takie ważne jest 30 dni od daty wydania i w tym czasie należy złożyć wniosek (dotyczy osób ubiegających się o wydanie orzeczenia o stopniu niepełnosprawności);
• dokumentację medyczną (karty informacyjne leczenia szpitalnego, dokumentację medyczną z przebiegu leczenia ambulatoryjnego, wyniki dodatkowych badań diagnostycznych, konsultacje specjalistyczne itp.);
• inne dokumenty mające wpływ na ustalenie niepełnosprawności lub stopnia niepełnosprawności.

W przypadku wydania orzeczenia o wskazaniach do ulg i uprawnień:

• dokumentację medyczną (karty informacyjne leczenia szpitalnego, dokumentację medyczną z przebiegu leczenia ambulatoryjnego, wyniki dodatkowych badań diagnostycznych, konsultacje specjalistyczne itp.);
• orzeczenie o inwalidztwie lub niezdolności do pracy;
• inne dokumenty mające wpływ na ustalenie wskazań do ulg i uprawnień.

UWAGA – dokumentacja medyczna będąca kserokopią musi być potwierdzona za zgodność z oryginałem

Jeżeli dołączona do wniosku dokumentacja jest niewystarczająca do wydania orzeczenia o niepełnosprawności, stopniu niepełnosprawności lub o wskazaniach do ulg i uprawnień, przewodniczący powiatowego zespołu zawiadamia na piśmie osobę zainteresowaną lub przedstawiciela ustawowego

o konieczności jej uzupełnienia oraz wyznacza termin złożenia brakującej dokumentacji z pouczeniem, że nieuzupełnienie jej w określonym terminie spowoduje pozostawienie wniosku bez rozpoznania.

Ocena kompletności dokumentacji medycznej należy wyłącznie do zespołu do spraw orzekania o niepełnosprawności. Dokumentacja medyczna dostarczona przez wnioskodawcę stanowi materiał dowodowy poddawany, zgodnie z zasadą swobodnej oceny dowodów, weryfikacji przez lekarzy  członków zespołu orzekającego. Znaczenie posiada zatem zawartość merytoryczna dokumentacji wskazująca na naruszenie sprawności organizmu a nie np. jej obszerność.

WAŻNE:

Osoba niepełnosprawna posiadająca orzeczenie o niepełnosprawności lub stopniu niepełnosprawności wydane na czas określony może wystąpić z ponownym wnioskiem o wydanie orzeczenia nie wcześniej niż 30 dni przed upływem ważności posiadanego orzeczenia.

W przypadku zmiany stanu zdrowia osoba niepełnosprawna posiadająca orzeczenie o niepełnosprawności lub o stopniu niepełnosprawności może wystąpić z wnioskiem o ponowne wydanie orzeczenia uwzględniającego zmianę stanu zdrowia.

Termin rozpatrzenia wniosku

Wniosek powinien być rozpatrzony nie później niż w ciągu 1 miesiąca od dnia jego złożenia. W przypadkach bardziej skomplikowanych spraw wniosek powinien być rozpatrzony nie później niż w ciągu 2 miesięcy od daty jego złożenia. Szczególnie skomplikowany charakter sprawy może mieć miejsce ze względu na złożony stan faktyczny, wymagający przeprowadzenia starannego i wnikliwego postępowania wyjaśniającego, np. stan zdrowia osoby orzekanej wymaga konsultacji lekarzy kilku specjalności lub istnieje potrzeba pogłębionych badań specjalistycznych.

Do terminów nie wlicza się okresów zawieszenia postępowania oraz okresów opóźnień spowodowanych z winy strony albo z przyczyn niezależnych od organu.

Legitymacje 

Orzeczenie jest podstawą do korzystania z systemu ulg i uprawnień przysługujących osobom niepełnosprawnym. Potwierdzeniem posiadania orzeczenia jest legitymacja osoby niepełnosprawnej.

Osoba posiadająca orzeczenie o niepełnosprawności lub stopniu niepełnosprawności może wystąpić do powiatowego zespołu o wydanie legitymacji osoby niepełnosprawnej

Legitymacje te nie przyznają wprost żadnych uprawnień, a jedynie potwierdzają ustalenia zawarte w orzeczeniu o niepełnosprawności lub stopniu niepełnosprawności. Mają na celu ułatwienie osobie niepełnosprawnej realizację jej uprawnień.

Legitymacje dokumentującą stopień niepełnosprawność lub niepełnosprawność wydaje się wyłącznie na podstawie orzeczenia o stopniu niepełnosprawności, niepełnosprawności albo orzeczenia o wskazaniach do ulg i uprawnień, wydawanego przez zespół do spraw orzekania o niepełnosprawności.

Podstawą wydania każdej z legitymacji jest ostateczne orzeczenie o niepełnosprawności, stopniu niepełnosprawności albo o wskazaniach do ulg i uprawnień. Orzeczeniem ostatecznym jest orzeczenie zespołu w stosunku do którego upłynął termin do złożenia odwołania.

W przypadku posiadania więcej niż jednego aktualnego orzeczenia dokumentującego niepełnosprawność, legitymację wydaje się na podstawie ostatniego ważnego orzeczenia.

Karty parkingowe

Karta parkingowa to jedyny dokument uprawniający osoby z niepełnosprawnością do parkowania na „kopertach”. Jest wydawana na osobę (nie na samochód) lub placówkę.

 

Imienną kartę parkingową można otrzymać tylko na podstawie orzeczeń wydawanych przez Powiatowy Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności.

UWAGA! Obowiązujące wcześniej karty parkingowe straciły ważność 30 czerwca 2014 r.

Od 1 lipca 2014 r. kartę parkingową może otrzymać:

• osoba ze znacznym stopniem niepełnosprawności i znacznie ograniczonymi możliwościami samodzielnego poruszania się,

(wskazanie do karty parkingowej w orzeczeniu o znacznym stopniu niepełnosprawności nie jest uzależnione od symbolu przyczyny niepełnosprawności, ale wyłącznie od tego, że osoba z niepełnosprawnością ma znacznie ograniczone możliwości samodzielnego poruszania się. Zaliczenie do znacznego stopnia niepełnosprawności nie jest tożsame ze znacznymi ograniczeniami w samodzielnym poruszaniu się.)

• osoba z umiarkowanym stopniem niepełnosprawności, znacznie ograniczonymi możliwościami samodzielnego poruszania się i kodami w orzeczeniu 04-O (choroby narządu wzroku) lub 05-R (upośledzenie narządu ruchu) lub 10-N (choroba neurologiczna),

(wskazanie do karty parkingowej w orzeczeniu o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności jest uzależnione od symbolu przyczyny niepełnosprawności i tego, że osoba z niepełnosprawnością ma znacznie ograniczone możliwości samodzielnego poruszania się.)

• osoba do 16. roku życia ze znacznie ograniczonymi możliwościami samodzielnego poruszania się.

(w przypadku osób poniżej 16. roku życia wskazanie do karty parkingowej nie jest uzależnione od symbolu przyczyny niepełnosprawności, ale wyłącznie od tego, że dziecko ma znacznie ograniczone możliwości samodzielnego poruszania się, co ustala się uwzględniając m.in. wiek dziecka. Jeżeli zatem to wiek dziecka w chwili orzekania powoduje, że ma ono trudności w poruszaniu się, nie uzyska ono wskazania do karty parkingowej.)

Osoby z lekkim stopniem niepełnosprawności, niezależnie od kodu w orzeczeniu, nie otrzymują już karty parkingowej.

Osoba niepełnosprawna, która spełnia przesłanki do otrzymania karty parkingowej otrzymuje ją na czas ważności orzeczenia, ale nie dłużej niż na 5 lat.

Od 1 lipca 2014 r. kartę wydaje przewodniczący Powiatowego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności, niezależnie od miejsca zameldowania osoby z niepełnosprawnością.

Za wydanie karty parkingowej pobiera się opłatę w wysokości 21 zł na podstawie rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 24 czerwca 2014 r. (Dz.U. z 2014 r., poz. 843) w sprawie wysokości opłaty za wydanie karty parkingowej oraz warunków dystrybucji blankietów kart parkingowych.

Do otrzymania karty parkingowej potrzebne będą:

• wniosek o wydanie karty parkingowej,
• jedna fotografia o wymiarach 3,5 cm x 4,5 cm, odzwierciedlającą aktualny wizerunek osoby, której wniosek dotyczy, bez nakrycia głowy i okularów z ciemnymi szkłami,
• dowód uiszczenia opłaty za wydanie karty parkingowej,
• składając wniosek przedstawia się do wglądu oryginał prawomocnego orzeczenia o niepełnosprawności, o stopniu niepełnosprawności lub o wskazaniach do ulg i uprawnień – wraz ze wskazaniem do karty parkingowej.

Wniosek o wyrobienie karty należy składać osobiście w Zespole ds. Orzekania o Niepełnosprawności. Kartę parkingową należy także odebrać osobiście, okazując dokument tożsamości, lub przez pełnomocnika, po okazaniu dokumentu potwierdzającego tożsamość (należy to zaznaczyć we wniosku)

Wyjątki w osobistym składaniu wniosku i odbiorze karty dotyczą osób:

• które nie ukończyły 18. roku życia, za które wniosek składają rodzice lub ustanowieni przez sąd opiekunowie albo jeden z rodziców lub ustanowionych przez sąd opiekunów,
• ubezwłasnowolnionych całkowicie pozostających pod władzą rodzicielską, za których wniosek składa jeden z rodziców,
• ubezwłasnowolnionych całkowicie nie pozostających pod władzą rodzicielską lub osób ubezwłasnowolnionych częściowo, za których wniosek składa odpowiednio opiekun lub kurator ustanowiony przez sąd.

Uwaga! W przypadku złożenia wniosku przez osoby, które nie ukończyły 18. roku życia oraz osoby ubezwłasnowolnionej całkowicie lub częściowo, podpis składa jeden z rodziców, opiekun lub kurator. Składa on także w takim przypadku oświadczenie o posiadaniu prawa do sprawowania odpowiednio władzy rodzicielskiej, opieki lub kurateli.

Kartę parkingową może uzyskać także placówka zajmująca się opieką, rehabilitacją lub edukacją osób z niepełnosprawnością, mających znacznie ograniczone możliwości samodzielnego poruszania się.

Placówka może otrzymać kartę parkingową na 3 lata pod warunkiem, że samochód jest własnością placówki.

Do wniosku placówki dołącza się dowód uiszczenia opłaty za wydanie karty parkingowej. Składając wniosek wnioskodawca oświadcza o:

• posiadaniu upoważnienia do reprezentowania placówki,
• prowadzeniu przez placówkę działalności w zakresie opieki, rehabilitacji lub edukacji osób z niepełnosprawnością, mających znacznie ograniczone możliwości samodzielnego poruszania się i uprawnieniu do uzyskania karty parkingowej.

Składając wniosek przedstawia się do wglądu dowód rejestracyjny pojazdu placówki. Numer rejestracyjny samochodu będzie wpisany w kartę parkingową wystawioną dla danej placówki.

Osoba upoważniona do reprezentowania placówki odbiera kartę parkingową osobiście po okazaniu dokumentu potwierdzającego tożsamość i oświadczeniu o posiadaniu upoważnienia do reprezentowania placówki oraz potwierdza odbiór karty parkingowej. W przypadku braku możliwości złożenia podpisu, przewodniczący Zespołu zamieszcza we wniosku adnotację o braku możliwości złożenia podpisu.

Kierujący pojazdem placówki może korzystać z karty parkingowej tylko i wyłącznie wtedy, gdy przewozi podopiecznego tej placówki.

Kartę parkingową umieszcza się za przednią szybą pojazdu samochodowego, a jeśli pojazd nie posiada przedniej szyby – w widocznym miejscu w przedniej części pojazdu, eksponując widoczne zabezpieczenia karty, tak, by była możliwość odczytania jej numeru i daty ważności.

Klauzula informacyjna o przetwarzaniu danych osobowych w Powiatowym Zespole do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności

Zgodnie z art. 13 ust.1 i 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (Dz. Urz. UE Nr 119) informujemy, że:

1. Administratorem Pani/Pana danych osobowych przetwarzanych w Zespole jest Powiatowy Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności w Krośnie, ul. Legionów 8, 38-400 Krosno, adres  e-mail: poczta@orzecznictwokrosno.pl, tel. 13 43 685 81,

2. W Powiatowym Zespole wyznaczony został Inspektor Ochrony Danych Osobowych, z którym można się skontaktować pod adresem e-mail: poczta@orzecznictwokrosno.pl,

3. Podstawą prawną przetwarzania danych osobowych jest art. 6 ust. 1 lit c i lit e, art. 9 ust. 2 lit. b RODO tj. wypełnienie obowiązków prawnych,

4. Pani/Pana dane osobowe przetwarzane będą w celu realizacji ustawowych zadań, tj:

wydawania orzeczeń o niepełnosprawności i stopniu niepełnosprawności, wydawania orzeczeń o wskazaniach do ulg i uprawnień, wydawania legitymacji dokumentującej niepełnosprawność i stopień niepełnosprawności, wydawania karty parkingowej osoby niepełnosprawnej i karty parkingowej placówki – na podstawie ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych (t.j. Dz.U. 2018r. poz.511) a także rozporządzeń wykonawczych do ww. ustawy,

 

5. Dane osobowe mogą być przekazywane innym organom i podmiotom wyłącznie na podstawie
   obowiązujących przepisów prawa, umowy powierzenia,

 

6. Posiada Pan/Pani prawo do dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania, sprostowania.
   Jeżeli przetwarzanie danych odbywa się na podstawie zgody, a nie na podstawie przepisów
   prawa, to przysługuje Panu/Pani prawo do cofnięcia zgody w dowolnym momencie,

 

7. Podanie przez Panią/Pana danych osobowych jest wymogiem ustawowym. Jest Pan/Pani zobowiązana do ich podania, a konsekwencją niepodania danych osobowych będzie brak możliwości wszczęcia postępowania administracyjnego i realizacji ustawowych zadań ciążących na administratorze,

8. Administrator nie przekazuje danych osobowych do państwa trzeciego lub organizacji
   międzynarodowej,

 

9. Pani/Pana dane osobowe będą przechowywane wyłącznie przez okres do osiągnięcia celu przetwarzania oraz okresu archiwizacji wymagany dla danej kategorii, zgodnie z instrukcją kancelaryjną,

10. Ma Pan/Pani prawo wniesienia skargi do Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych, gdy przetwarzanie danych osobowych naruszałoby przepisy ogólnego rozporządzenia o ochronie danych osobowych z dnia 27 kwietnia 2016 r.,

11. Pani/Pana dane osobowe nie będą przetwarzane w sposób zautomatyzowany i nie będą profilowane.

Dane do przelewu do karty parkingowej:
nr konta: 36 1240 1792 1111 0010 6150 0564
adresat: Urząd Miasta Krosna, ul. Lwowska 28a, 38-400 Krosno
tytuł przelewu: opłata za kartę parkingową (z dopiskiem kogo dotyczy)
kwota: 21 zł

🔊 Czytaj post

RODZINY ZASTĘPCZE TO ZWYKLI LUDZIE ROBIĄCY CODZIENNIE NIEZWYKŁE RZECZY

Zostań rodziną zastępczą: – jeżeli chcesz coś zrobić dla dobra innych, potrafisz zapewnić dzieciom opiekę i wsparcie , masz „wielkie serce” , a Twój dom to szczęśliwy dom, przyjdź do Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w Krośnie, ul. Piastowska 58. W Dziale ds. Asysty Rodziny i Pieczy Zastępczej – pokój nr 44 na I piętrze) uzyskasz więcej informacji nt. jak zostać rodziną zastępczą i jak otrzymać: wsparcie specjalistów, pomoc pieniężną na częściowe pokrycie kosztów utrzymania dziecka umieszczonego rodzinie zastępczej, wynagrodzenie (dla rodzin zastępczych zawodowych).

Jakie są zalety bycia rodziną zastępczą?

• Pomagasz dzieciom, które często nie mają szans na życie w rodzinie biologicznej lub adopcję i są skazane na dorastanie w domu dziecka.
• Otrzymujesz wparcie finansowe od państwa – częściowe pokrycie kosztów utrzymania dziecka w rodzinie.

 

KTO  MOŻE  ZOSTAĆ  RODZINĄ  ZASTĘPCZĄ:

W myśl obowiązujących przepisów prawnych, sprawowanie funkcji rodziny zastępczej może być powierzone małżonkom lub osobie niepozostającej w związku małżeńskim, jeśli spełniają następujące warunki: 

• dają rękojmię należytego wykonania zadań rodziny zastępczej, co zostało potwierdzone zaświadczeniem ośrodka prowadzącego przygotowanie do tej funkcji;
• mają stałe miejsce zamieszkania w Polsce;
• korzystają z pełni praw cywilnych i obywatelskich;
• nie są ani nie byli pozbawieni władzy rodzicielskiej, nie mieli ograniczonej władzy rodzicielskiej ani też władza rodzicielska nie została im zawieszona w stosunku do swoich naturalnych dzieci;
• wywiązują się z obowiązku łożenia na utrzymanie osoby najbliższej lub innej osoby (jeżeli ciąży na nich taki obowiązek z mocy prawa lub orzeczenia sądu);
• nie są chore na chorobę uniemożliwiającą właściwą opiekę nad dzieckiem, co zostało potwierdzone zaświadczeniem lekarskim;
• posiadają stale źródło utrzymania;
• zapewnią odpowiednie warunki bytowe i mieszkaniowe umożliwiające dziecku zaspokajanie jego indywidualnych potrzeb, w tym:
  – rozwoju emocjonalnego, fizycznego i społecznego,
  – właściwej edukacji i rozwoju zainteresowań,
  – wypoczynku i organizacji czasu wolnego,
• uzyskały pozytywną opinię o posiadaniu predyspozycji i motywacji do pełnienia funkcji rodziny zastępczej wystawioną przez psychologa (badanie psychologa bezpłatnie zapewnia MOPR Krosno) oraz pozytywną opinię ośrodka pomocy społecznej właściwego ze względu na miejsce zamieszkania.

 

RODZINNA  PIECZA  ZASTĘPCZA:

• kieruje się dobrem przyjętego dziecka;
• zapewnia czasową opiekę i wychowanie dziecka w przypadku niemożności sprawowania opieki i wychowania przez rodziców biologicznych;
• przejmuje opiekę nad dzieckiem na podstawie postanowienia sądu;
• umożliwia dziecku kontakt z rodzicami i innymi osobami bliskimi;
• osobiście sprawuje opiekę nad powierzonym dzieckiem;
• szanuje prawa dziecka;
• otrzymuje wsparcie koordynatora rodzinnej pieczy zastępczej, który udziela pomocy w rozwiązywaniu problemów;
• nie jest rodziną adopcyjną.

WSPARCIE JAKIE MOŻE UZYSKAĆ  RODZINA ZASTĘPCZA:

1. świadczenia finansowe na pokrycie kosztów utrzymania dziecka umieszczonego w rodzinnej pieczy zastępczej;
2. wsparcie koordynatora rodzinnej pieczy zastępczej;
3. bezpłatną pomoc pedagogiczną, psychologiczną i prawną w rozwiązywaniu zgłaszanych problemów;
4. bezpłatne szkolenia i grupy wsparcia;
5. z rodziną zastępczą niezawodową, która posiada co najmniej 3–lenie doświadczenie jako rodzina zastępczą niezawodowa, zawarta może być umowa – zlecenie o pełnienie funkcji rodziny zastępczej zawodowej. Z tego tytułu przysługiwać będzie wynagrodzenie. 

ŚWIACZENIA FINANSOE DLA RODZIN ZASTĘPCZYCH

Świadczenia dla rodzin zastępczych i prowadzących rodzinne domy dziecka (obligatoryjne):

1. świadczenia na pokrycie kosztów utrzymania dziecka w rodzinie zastępczej i rodzinnym domy dziecka (nie mniej niż 746 zł dla dzieci umieszczonych rodzinach zastępczych spokrewnionych oraz nie mniej niż 1.131 zł  dla dzieci umieszczonych w pozostałych rodzinach zastępczych i rodzinnych domach dziecka),
2. dodatek na dziecko legitymujące się orzeczeniem o niepełnosprawności lub orzeczeniem o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności (nie mniej niż 227 zł),
3. dodatek na dziecko umieszczone w rodzinie zastępczej zawodowej na podstawie ustawy z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich  (nie mniej niż 227 zł).

Inne świadczenia dla osób sprawujących rodzinną pieczę zastępczą
(obligatoryjne i fakultatywne):

1. świadczenie jednorazowe na pokrycie niezbędnych kosztów związanych
   z potrzebami przyjmowanego dziecka;
2. świadczenie jednorazowe lub okresowe na pokrycie kosztów związanych
   z wystąpieniem zdarzeń losowych lub innych zdarzeń mających wpływ na jakość sprawowanej opieki;
3. dofinansowanie do wypoczynku poza miejscem zamieszkania dziecka w wieku od 6. do 18. roku życia – raz w roku;
4. środki finansowe na utrzymanie lokalu mieszkalnego w budynku wielorodzinnym lub domu jednorodzinnego (może je otrzymać rodzina zastępcza niezawodowa i zawodowa; obligatoryjnie przysługują prowadzącemu rodzinny dom dziecka).
5. świadczenie na pokrycie kosztów przeprowadzenia niezbędnego remontu (może je otrzymać rodzina zastępcza zawodowa).
6. środki finansowe na pokrycie kosztów związanych z remontem lub ze zmianą lokalu (obligatoryjnie przysługują prowadzącemu rodzinny dom dziecka).
7. środki finansowe na pokrycie innych niezbędnych i nieprzewidzianych kosztów związanych z opieką i wychowaniem dziecka oraz funkcjonowaniem rodzinnego domu dziecka (przysługują prowadzącemu rodzinny dom dziecka).

8. Rodzinie zastępczej oraz prowadzącemu rodzinny dom dziecka, na dziecko w wieku do ukończenia 18. roku życia, przysługuje dodatek wychowawczy
   w wysokości 500 zł miesięcznie na podstawie ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej.

Świadczenie na pokrycie kosztów utrzymania dziecka przyznaje się od dnia faktycznego umieszczenia dziecka w rodzinie zastępczej do dnia faktycznego opuszczenia przez dziecko rodziny zastępczej.

Szczegółowe zasady dotyczące świadczeń przysługujących rodzinnym formom pieczy zastępczej określa ustawa z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej.

DODATKOWO PRZYSŁUGUJĄ:

Wynagrodzenia oraz dodatki dla rodziny zastępczej zawodowej oraz prowadzącego rodzinny dom dziecka oraz innych osób zatrudnionych do pomocy przy sprawowaniu rodzinnej pieczy zastępczej:

1. Wynagrodzenie dla rodziny zastępczej zawodowej  (nie niższe niż 2.000 zł miesięcznie lub w wysokości wyższej,  określonej w aktualnej uchwale Rady Miasta Krosna)
2. Wynagrodzenie dla osób prowadzących rodzinny dom dziecka  (nie niższe niż 2.000 zł miesięcznie).
3. Wynagrodzenie dla rodziny zastępczej zawodowej pełniącej funkcję pogotowia rodzinnego (nie niższe niż 2 600 zł miesięcznie lub w wysokości wyższej,  określonej w aktualnej uchwale Rady Miasta Krosna)
4. Dodatek dla rodziny zastępczej zawodowej pełniącej funkcję pogotowia rodzinnego, w której przebywa przez okres dłuższy niż 10 dni w miesiącu kalendarzowym więcej niż troje dzieci lub co najmniej jedno dziecko legitymujące się orzeczeniem o niepełnosprawności lub orzeczeniem
   o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności  (20% otrzymywanego wynagrodzenia).
5. Świadczenie za jednoczesne pełnienie funkcji rodziny pomocowej (nie mniej niż 20% miesięcznie otrzymywanego wynagrodzenia).
6. Wynagrodzenie dla  osób zatrudnionych w rodzinnym domu dziecka do pomocy przy sprawowaniu opieki nad dziećmi i przy pracach gospodarskich,
7. Wynagrodzenie dla  osób zatrudnionych w rodzinie zastępczej zawodowej.

Prowadzenie rodziny zastępczej zawodowej oraz rodzinnych domów dziecka jest pełnoetatową pracą, za którą prowadzący formy pieczy rodzinnej otrzymują wynagrodzenie. Ostateczna wysokość otrzymywanego świadczenia zależy od ilości dzieci i  oraz innych czynników mających wpływ na zakres czynności opiekuńczo-wychowawczych.

Szczegółowe zasady dotyczące świadczeń przysługujących rodzinnym formom pieczy zastępczej określa ustawa z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej.

JEŚLI CHCESZ ZOSTAĆ RODZINĄ ZASTĘPCZĄ TO:

• omów plany przyjęcia dziecka pod pieczę zastępczą ze swoją najbliższą rodziną, decyzję podejmijcie wspólnie;
• zastanów się, jakie są Wasze motywacje na przyjęcia dziecka;
• skontaktuj się z pracownikami Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w Krośnie.

JAK ZACZĄĆ ?

Proces ubiegania się o kwalifikację do pełnienia funkcji rodziny zastępczej przebiega  w  4 etapach.

Etap I – Dostarczenie dokumentów

Osoby zainteresowane rodzicielstwem zastępczym zapraszamy do siedziby Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w Krośnie ul. Piastowska 58 i zabranie ze sobą następujących dokumentów:

1. Skierowany do Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w Krośnie wniosek o zakwalifikowanie do szkolenia dla kandydatów na rodzinę zastępczą z uzasadnieniem motywacji do podjęcia się tej funkcji, opisem swojej sytuacji życiowej, charakterystyką osoby/małżonków;
2. Dokument tożsamości;
3. Zaświadczenie lekarskie od lekarza podstawowej opieki zdrowotnej
   o stanie zdrowia i braku przeciwskazań do pełnienia funkcji rodziny zastępczej;
4. Zaświadczenie o niefigurowaniu w kartotekach Poradni Zdrowia Psychicznego oraz Poradni Odwykowej;
5. Zaświadczenie potwierdzające zatrudnienie i wysokość osiąganego dochodu przez co najmniej jedną osobę;
6. Zaświadczenie z Krajowego Rejestru Karnego, potwierdzającego, że kandydat/ci nie był/li skazany prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo;
7. Jeżeli kandydat jest w związku małżeńskim – kopia odpisu skróconego aktu małżeństwa;
8. Jeżeli mieszkanie kandydata jest wynajmowane – kopia umowy najmu lokalu;
9. Kandydaci zostaną także poproszeni o złożenie oświadczeń, m.in. zgody na przetwarzanie danych osobowych.

Etap II – Ocena warunków mieszkaniowych

Kandydatów, którzy spełniają wymogi formalne i dostarczyli komplet dokumentów, pracownik MOPR Krosno odwiedzi w miejscu zamieszkania celem dokonania oceny warunków bytowych i mieszkaniowych. Ma to na celu sprawdzenie, czy posiadane warunki mieszkaniowe umożliwią dziecku zaspokojenie jego indywidualnych potrzeb (warunki do prawidłowego rozwoju emocjonalnego, fizycznego i społecznego, właściwej edukacji i rozwoju zainteresowań, wypoczynku i organizacji czasu wolnego). Jeśli warunki mieszkaniowe zostaną ocenione pozytywnie, kandydat przechodzi do etapu III.

 

Etap III – Spotkanie z psychologiem i pedagogiem

Na tym etapie zbadane zostaną predyspozycje i motywacje kandydata/tów do sprawowania pieczy zastępczej. Opinie o posiadaniu predyspozycji i motywacji do pełnienia funkcji rodziny zastępczej lub prowadzenia rodzinnego domu dziecka zostaną sporządzone przez psychologa oraz pedagoga po dokonaniu pozytywnej oceny warunków mieszkaniowych i bytowych. Wydanie opinii wymaga wizyty w MOPR Krosno i odbywa się po przeprowadzeniu badań oraz rozmów z kandydatami. Po uzyskaniu pozytywnych opinii psychologa i pedagoga o posiadaniu przez kandydata predyspozycji i motywacji do sprawowania funkcji rodziny zastępczej lub prowadzenia rodzinnego domu dziecka, kandydat zostanie pisemnie poinformowany, że otrzymał on wstępną akceptację umożliwiającą udział w szkoleniu.

Etap IV – Szkolenie i kwalifikacja

Po otrzymaniu wstępnej akceptacji dokonanej na podstawie oceny spełniania warunków, o których mowa w art. 42 ust 1 i 2 ustawy, weryfikowanych w trzech poprzednich etapach procesu kwalifikacji, kandydat do pełnienia funkcji rodziny zastępczej lub prowadzenia rodzinnego domu dziecka, otrzyma skierowanie do odbycia szkolenia. Termin jego rozpoczęcia jest uzależniony od zebrania grupy zakwalifikowanych kandydatów. Po ukończeniu szkolenia każdy kandydat otrzyma imienne świadectwo jego ukończenia.

Na wniosek kandydata, posiadającego świadectwo ukończenia szkolenia, organizator rodzinnej pieczy zastępczej właściwy ze względu na miejsce zamieszkania kandydata, wydaje zaświadczenie kwalifikacyjne potwierdzające ukończenie szkolenia oraz spełnianie warunków ustawowych do pełnienia funkcji rodziny zastępczej lub prowadzenia rodzinnego domu dziecka. Po złożeniu przez kandydata wniosku
o wydanie zaświadczenia kwalifikacyjnego, zwoływany jest zespół kwalifikacyjny, który dokonuje kwalifikacji kandydata. Zaświadczenie kwalifikacyjne zawiera informacje,
do pełnienia jakiej formy pieczy zastępczej kandydat został zakwalifikowany, a także
o liczbie i wieku dzieci, jakie mogą mu zostać powierzone pod opiekę.

 Podaruj swoje serce – Zostań rodziną zastępczą !!!

PRZYJDŹ

Miejski Ośrodek Pomocy Rodzinie w Krośnie, ul. Piastowska 58, 38-400 Krosno

ZADZWOŃ

13 43 204 59

poniedziałek – piątek w godz. 7³⁰-15³⁰

NAPISZ

poczta@moprkrosno.pl

🔊 Czytaj post
DODATEK ENERGETYCZNY  dla odbiorcy wrażliwego od 2014 r.

 

Dodatek energetyczny od 1 stycznia 2014 r. będzie przysługiwał odbiorcy wrażliwemu energii elektrycznej, czyli osobie pobierającej dodatek mieszkaniowy.

Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw wprowadziła definicję odbiorcy wrażliwego, któremu od 1 stycznia 2014 r. będzie przysługiwał zryczałtowany dodatek energetyczny.

Odbiorca wrażliwy:

Kim jest odbiorca wrażliwy energii elektrycznej? Zgodnie z ustawą – odbiorcą wrażliwym energii elektrycznej jest osoba, której przyznano dodatek mieszkaniowy w rozumieniu 
art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 966 z poźn. zm.), która jest stroną umowy kompleksowej lub umowy sprzedaży energii elektrycznej zawartej z przedsiębiorstwem energetycznym i zamieszkuje w miejscu dostarczania energii elektrycznej.

Wysokość dodatku energetycznego:

Dodatek energetyczny będzie wynosił rocznie nie więcej niż 30% iloczynu limitu zużycia energii elektrycznej oraz średniej ceny energii elektrycznej dla odbiorcy energii elektrycznej w gospodarstwie domowym, ogłaszanej przez Prezesa URE.

Wysokość limitu o którym mowa wynosi:
1) 900 kWh w roku kalendarzowym – dla gospodarstwa domowego prowadzonego przez osobę samotną,
2) 1250 kWh w roku kalendarzowym – dla gospodarstwa domowego składającego się z 2 do 4 osób,
3) 1500 kWh w roku kalendarzowym – dla gospodarstwa domowego składającego się z co najmniej 5 osób.

Do dnia 30 kwietnia każdego roku Minister właściwy do spraw gospodarki ogłasza w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, wysokość dodatku energetycznego na kolejne 12 miesięcy, biorąc pod uwagę środki przewidziane na ten cel w ustawie budżetowej.

Dodatek energetyczny wypłacany będzie w terminie do dnia 10 każdego miesiąca z góry, 
z wyjątkiem miesiąca stycznia, w którym dodatek energetyczny wypłaca się do dnia 30 stycznia danego roku. 

Zgodnie z Obwieszczeniem Ministra klimatu z dnia 10 kwietnia 2020 r.       

Wysokość dodatku energetycznego obowiązująca od 1 maja 2020r. do 30 kwietnia 2021r. dla gospodarstwa domowego:

1) prowadzonego przez osobę samotną wynosi –10,94 zł/miesięcznie;

2) składającego się z 2 do 4 osób wynosi – 15,19 zł/miesięcznie;

3) składającego się z co najmniej 5 osób wynosi – 18,23 zł/miesięcznie.

 

Dodatek energetyczny przysługiwać będzie osobie, która spełnia łącznie następujące warunki:

1) ma przyznany dodatek mieszkaniowy,

2) jest stroną umowy kompleksowej lub umowy sprzedaży energii elektrycznej zawartej 
z przedsiębiorstwem energetycznym,

3) zamieszkuje w miejscu dostarczania energii elektrycznej.

UWAGA! Stroną umowy kompleksowej lub umowy sprzedaży energii elektrycznej musi być osoba, która ma przyznany dodatek mieszkaniowy, a nie inny członek rodziny.

Wymagane dokumenty:

Wniosek o przyznanie dodatku energetycznego, do którego należy dołączyć kopię umowy kompleksowej lub umowy sprzedaży energii elektrycznej zawartej z przedsiębiorstwem energetycznym (oryginał do wglądu), zaświadczenie bankowe lub inny dokument potwierdzający numer rachunku bankowego wnioskodawcy.

Zryczałtowany dodatek energetyczny może być wypłacony:

1. w kasie MOPR Krosno,
2. na rachunek bankowy osoby wnioskującej.

 

 

🔊 Czytaj post
KTO MOŻE STARAĆ SIĘ O DODATEK MIESZKANIOWY?

Ustawa o dodatkach mieszkaniowych (Dz.U.2019.0.2133 t.j.)

• Dodatek mieszkaniowy przysługuje:

1) najemcom albo podnajemcom lokali mieszkalnych, zamieszkującym w tych lokalach;

2) osobom mieszkającym w lokalach mieszkalnych, do których przysługuje im  spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego;

3) osobom mieszkającym w lokalach mieszkalnych znajdujących się w budynkach stanowiących ich własność i właścicielom samodzielnych lokali mieszkalnych;

4) innym osobom mającym tytuł prawny do zajmowanego lokalu mieszkalnego i ponoszącym wydatki związane z jego zajmowaniem;

5) osobom zajmującym lokal mieszkalny bez tytułu prawnego, oczekującym na przysługujący im lokal zamienny albo najem socjalny lokalu.

• Dodatek mieszkaniowy przysługuje w związku z zamieszkiwaniem w jednym lokalu mieszkalnym albo  zajmowaniem jednego lokalu mieszkalnego. Może przysługiwać na podstawie więcej niż jednego tytułu prawnego spośród określonych.

 

• Dodatek mieszkaniowy nie przysługuje osobom przebywającym w:

1) domu pomocy społecznej,

2) młodzieżowym ośrodku wychowawczym,

3) schronisku dla nieletnich,

4) zakładzie poprawczym,

5) zakładzie karnym,

6) szkole, w tym w szkole wojskowej

– jeżeli instytucje te zapewniają nieodpłatnie pełne całodobowe utrzymanie.

• Dodatek mieszkaniowy przysługuje osobom, o którym mowa w art. 2 ust. 1, jeżeli w okresie 3 miesięcy poprzedzających datę złożenia wniosku o jego przyznanie średni miesięczny dochód przypadający na jednego członka gospodarstwa domowego wnioskodawcy nie przekroczył                           w gospodarstwie:

1) jednoosobowym – 40%,

2) wieloosobowym – 30%

– przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej, obowiązującego

w dniu złożenia wniosku, z uwzględnieniem art. 6 ust. 8 i art. 7 ust. 6 ustawy o dodatkach mieszkaniowych. Przy wydawaniu decyzji o przyznaniu dodatku mieszkaniowego uwzględnia się kwotę przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej, obowiązującego w dniu złożenia wniosku, ostatnio ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie art. 20 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 53, 252, 568, 1222 i 1578).

• Za dochód uważa się dochód w rozumieniu art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 111).

Nie uwzględnia się dochodu osoby, która przebywa w instytucji, o której mowa w art. 2 ust. 3 ustawy o dodatkach mieszkaniowych albo wyprowadziła się z lokalu mieszkalnego albo zmarła przed dniem złożenia wniosku o przyznanie dodatku mieszkaniowego.

W przypadku posiadania tytułu prawnego do gospodarstwa rolnego dochód z tego gospodarstwa ustala się na podstawie powierzchni gruntów w hektarach przeliczeniowych i wysokości przeciętnego dochodu z pracy w indywidualnych gospodarstwach rolnych z 1 ha przeliczeniowego, ostatnio ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie art. 18 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2020 r.poz. 333).

Wysokość dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, w przypadku prowadzenia działalności opodatkowanej na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426, z późn. zm.3)), ustala się na podstawie oświadczenia wnioskodawcy lub zaświadczenia wydanego przez naczelnika właściwego urzędu skarbowego.

• Wnioskodawca może otrzymać dodatek mieszkaniowy pod warunkiem, że powierzchnia zajmowanego lokalu nie przekracza odpowiednio:

Liczba osób	Powierzchnia normatywna	Dopuszczalne przekroczenie powierzchni normatywnej 30%
1 osoba	35m ²	45,5m ²
2 osoby	40m ²	52,0m ²
3 osoby	45m ²	58,5m ²
4 osoby	55m ²	71,5m ²
5 osoby	65m ²	84,5m ²
6 osób	70m ²	91,0m ²

W razie zamieszkiwania w lokalu mieszkalnym większej liczby osób dla każdej kolejnej osoby zwiększa się normatywną powierzchnię tego lokalu o 5 m².

• W wypadku najmu albo podnajmu części lokalu mieszkalnego za powierzchnię użytkową lokalu mieszkalnego lub części tego lokalu zajmowanego przez gospodarstwo domowe najemcy albo podnajemcy uważa się powierzchnię zajmowanych pokoi, wynikającą z umowy najmu lub podnajmu, oraz część powierzchni kuchni, łazienki, korytarzy i innych pomieszczeń wspólnych znajdujących się w tym lokalu, odpowiadającą stosunkowi liczby członków gospodarstwa domowego najemcy albo podnajemcy do liczby osób zajmujących cały lokal. Za powierzchnię użytkową lokalu mieszkalnego zamieszkiwaną przez wynajmującego uważa się powierzchnię pokoi zajmowanych przez gospodarstwo domowe wynajmującego oraz część powierzchni kuchni, łazienki, korytarzy i innych pomieszczeń wspólnych wchodzących w skład tego lokalu, odpowiadającą stosunkowi liczby członków gospodarstwa domowego wynajmującego do liczby osób zajmujących cały lokal.
• Normatywną powierzchnię powiększa się o 15 m2, jeżeli w lokalu mieszkalnym zamieszkuje osoba niepełnosprawna poruszająca się na wózku inwalidzkim lub osoba niepełnosprawna, której niepełnosprawność wymaga zamieszkiwania w oddzielnym pokoju. Normatywną powierzchnię powiększa się niezależnie od liczby członków gospodarstwa domowego. O wymogu zamieszkiwania w oddzielnym pokoju orzekają powiatowe zespoły do spraw orzekania o niepełnosprawności, o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 426, 568 i 875).

 

• Jeżeli wnioskodawca posiada tytuł prawny do części zajmowanego lokalu mieszkalnego, wydatki na mieszkanie ustala się w proporcji odpowiadającej wielkości tej części.
• Dodatek mieszkaniowy przysługuje, gdy powierzchnia użytkowa lokalu mieszkalnego nie przekracza normatywnej powierzchni o więcej niż:
• 30% albo
• 50% pod warunkiem, że udział powierzchni pokoi i kuchni w powierzchni użytkowej tego lokalu nie przekracza 60%.

 

• Wydatkami poniesionymi przez osobę ubiegającą się o dodatek mieszkaniowy są świadczenia okresowe ponoszone przez gospodarstwo domowe w związku z zajmowaniem lokalu mieszkalnego.
• Dodatek mieszkaniowy przyznaje, na wniosek osoby uprawnionej do dodatku mieszkaniowego, wójt, burmistrz lub prezydent miasta, w drodze decyzji administracyjnej. Do wniosku dołącza się deklarację o dochodach gospodarstwa domowego za okres 3 miesięcy poprzedzających dzień złożenia wniosku oraz dokumenty potwierdzające wysokość ponoszonych w miesiącu poprzedzającym dzień złożenia wniosku wydatków związanych z zajmowaniem lokalu mieszkalnego.

 

• Dodatek mieszkaniowy przyznaje się na okres 6 miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po dniu złożenia wniosku.

 

• Dodatku mieszkaniowego nie przyznaje się, jeżeli jego kwota byłaby niższa niż 0,5% kwoty przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej, obowiązującego w dniu wydania decyzji.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

*Świadczenie to obowiązywało w okresie od 01.09.2005r do 30.09.2008r

 

ZALICZKA ALIMENTACYJNA!

 

Od 1 września 2005 roku pojawia się nowe świadczenie przysługiwać ono będzie osobom samotnie wychowującym dzieci, uprawnionym do świadczenia alimentacyjnego na podstawie tytułu wykonawczego, którego egzekucja (przez komornika) jest bezskuteczna, otrzymanie zaliczki uzależnione będzie również od spełnienia warunku kryterium dochodowego – dochód na osobę w rodzinie nie może przekroczyć 583 zł miesięcznie, kwota przyznanej zaliczki (maks. 380 zł. miesięcznie) na jedno dziecko, uzależniona będzie od ilości uprawnionych do zaliczek dzieci w rodzinie oraz wysokości dochodu na osobę. 

 

ilość zaliczek w rodzinie nie jest ograniczona 

osoby pozostające w związkach małżeńskich będą mogły ubiegać się o zaliczkę na okres jednego roku (tj. do 2006-08-31) o ile spełniają warunki określone w ustawie i złożą pozew o rozwód lub separację. 

 

wnioski o przyznanie zaliczek alimentacyjnych będzie należało składać za pośrednictwem komornika prowadzącego egzekucję alimentów. 

 

Inne szczegóły w ustawie o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz zaliczce alimentacyjnej z 22 kwietnia 2005 roku,

Dz.U. 86, poz. 732 z 17 maja br.

 

Ustawa z dnia 22 kwietnia 2005r. o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz zaliczce alimentacyjnej (Dz. U. Nr 86, poz. 732 z późn. zm.) reguluje dwie istotne kwestie związane z brakiem skuteczności egzekucji zasądzonych alimentów. Pierwsza z nich to postępowanie wobec dłużników alimentacyjnych, którego celem jest poprawa ściągalności alimentów, druga to pomoc państwa dla rodzin będących w trudnej sytuacji materialnej w związku z nieskuteczną egzekucją. 

 

Zaliczka alimentacyjna wypłacana jest dziecku wychowywanemu w rodzinie niepełnej, w przypadku bezskuteczności egzekucji zasądzonych świadczeń alimentacyjnych, a także dzieciom wychowywanym przez osoby pozostające w związkach małżeńskich, w sytuacji gdy toczy się postępowanie o rozwód lub separację. Bezskuteczność egzekucji ma miejsce, gdy nie wyegzekwowano pełnej kwoty należności z tytułu świadczeń alimentacyjnych za okres trzech ostatnich miesięcy. 

 

Za bezskuteczną egzekucję rozumie się egzekucję, w wyniku której nie wyegzekwowano należności z tytułu świadczeń alimentacyjnych za okres trzech ostatnich miesięcy – art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 22 kwietnia 2005 r. o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz zaliczce alimentacyjnej. Tym samym w sytuacji gdy komornik nie wyegzekwował od dłużnika alimentacyjnego całości należności z tytułu zasądzonych świadczeń alimentacyjnych egzekucja jest bezskuteczna. Jest ona bezskuteczna do czasu gdy komornik nie wyegzekwuje od dłużnika całości bieżących i zaległych alimentów. Brak przysłowiowej złotówki powoduje, że egzekucja jest bezskuteczna i jeżeli osoba spełnia pozostałe warunki określone w ustawie przysługuje jej zaliczka alimentacyjna.

 

Kwota zasądzonych alimentów stanowi podstawę ustalania wysokości zaliczki alimentacyjnej. Wysokość zaliczki alimentacyjnej nie może przekroczyć wysokości zasądzonych alimentów. Komornik prowadzący postępowanie egzekucyjne przekazuje wyegzekwowane kwoty w pierwszej kolejności na pokrycie zaległych jak i bieżących świadczeń alimentacyjnych przysługujących wierzycielowi. Dopiero po zaspokojeniu wierzyciela pozostałe kwoty przekazuje na wyodrębniony rachunek gminy na pokrycie należności wynikających z wypłacania zaliczki alimentacyjnej osobie uprawnionej.

Komornik na dołączonym do wniosku o zaliczkę zaświadczeniu wykazuje kwoty wyegzekwowanych świadczeń alimentacyjnych „za okres trzech ostatnich miesięcy” a nie kwoty wyegzekwowane „w okresie trzech ostatnich miesięcy”. Tym samym w przypadku istnienia zaległości powstałych na skutek niepłacenia świadczeń alimentacyjnych przez dłużnika alimentacyjnego komornik wyegzekwowane świadczenia alimentacyjne zalicza w pierwszej kolejności na poczet zaległych zobowiązań. Nie są one w takim wypadku świadczeniami „za okres trzech ostatnich miesięcy” lecz świadczeniami wyegzekwowanymi „w okresie trzech ostatnich miesięcy” zaliczonymi na poczet długu. Na zaświadczeniu o bezskuteczności egzekucji, świadczenia alimentacyjne wyegzekwowane „w okresie trzech ostatnich miesięcy” ale zaliczone na poczet długu nie są wykazywane. 

 

Gmina ustala wysokość zaliczki alimentacyjnej zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 

22 kwietnia 2005 r. o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz zaliczce alimentacyjnej do wysokości zasądzonego świadczenia alimentacyjnego. Zaliczka nie może być wyższa niż kwoty określone w art. 8 ust. 1 lub 2 ustawy.

Zaliczka alimentacyjna ustalana jest na okres zasiłkowy (od 1 września do 31 sierpnia następnego roku). Zmiany w wysokości wyegzekwowanych przez komornika od dłużnika alimentacyjnego świadczeń alimentacyjnych wpływają na wysokość zaliczki alimentacyjnej w danym okresie zasiłkowym. Zgodnie z art. 10 ust. 7 po upływie kwartału następuje rozliczenie pomiędzy wypłaconą zaliczką a wyegzekwowanym świadczeniem alimentacyjnym. W przypadku gdy kwota wyegzekwowanych alimentów w danym kwartale jest niższa od kwoty, na podstawie której ustalono wysokość zaliczki, osobie uprawnionej wypłaca się wyrównanie.

 

Wysokość zaliczki w następnym kwartale stanowi różnicę pomiędzy świadczeniem alimentacyjnym a wysokością wyegzekwowanych alimentów (art. 10 ust. 8).

Zaliczka alimentacyjna – kwota ta wypacana jest przez organ właściwy wierzyciela osobie uprawnionej na poczet należnego świadczenia alimentacyjnego ustalonego na podstawie tytułu wykonawczego, jeżeli egzekucja jest bezskuteczna.

Zaliczka alimentacyjna jest świadczeniem skierowanym do rodziców samotnie wychowujących dzieci (w rozumieniu art. 3 pkt 17a ustawy o świadczeniach rodzinnych) mających zasądzone alimenty, których egzekucja jest bezskuteczna oraz osób uczących się, w których przypadku egzekucja alimentów na podstawie tytułu wykonawczego jest nieskuteczna. Przysługuje również na dziecko wychowywane przez osobę pozostającą w związku małżeńskim z osobą, która przebywa w zakładzie karnym powyżej 3 miesięcy albo jest całkowicie uzbezwłasnowolniona (wciąż pozostaje wymóg bezskuteczności egzekucji zasądzonych na rzecz dziecka alimentów). Podstawowym warunkiem jest więc pobyt małżonka w zakładzie karnym przez okres dłuższy niż 3 miesiące lub prawomocne postanowienie sądu o jego całkowitym ubezwłasnowolnieniu. Bez znaczenia pozostaje kto jest zobowiązany do alimentacji na rzecz na dzieci, na które złożony został wniosek o ustalenie prawa do zaliczki alimentacyjnej. 

Przez rok czasu zaliczka przysługuje na dzieci wychowywane przez osobę pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli został złożony pozew o rozwód lub separację (art. 29 ust. 1). Nie jest konieczne, aby to współmałżonek był osobą zobowiązaną do alimentacji na rzecz dzieci na które przysługiwać będzie zaliczka alimentacyjna , jednak w takiej sytuacji dochód rodziny należy ustalić w oparciu o dochód obydwojga współmałżonków. Zgodnie z art. 29 ust. 2 w/w ustawy do składu rodziny nie wlicza się współmałżonka jedynie w sytuacji, gdy jest on jednocześnie zobowiązany do alimentacji na rzecz któregokolwiek ze wspólnych dzieci. Okres jednego roku należy rozumieć jako okres 12 miesięcy liczony od momentu złożenia wniosku o zaliczkę alimentacyjną. W wielu przypadkach okres ten nie będzie pokrywał się z 12 miesięcznym okresem zasiłkowym.

 

 

 

Dla osób zamieszkujących na terenie Gminy Krosno organem właściwym do wypłaty zaliczki alimentacyjnej jest realizujący te zadania z upoważnienia Prezydenta Miasta Krosna – Miejski Ośrodek Pomocy Rodzinie w Krośnie, mieszczący się przy ulicy Piastowskiej 58. Wnioski można odbierać i informacji zasięgać w pokoju nr 14 telefon: 013 42 012 57. lub 013 43 204 59 wew 131

 

Z dniem 1 września 2008r. weszła w życie ustawa z 7 lipca 2007r. o pomocy osobom upoważnionym do alimentów i zastąpiła ona w/w ustawę.