II WIOSENNE DNI TEATRU I POETYCKICH KLIMATÓW

2010-03-23 - 2010-03-27

Cały dzień

II WIOSENNE DNI TEATRU I POETYCKICH KLIMATÓW.
Począwszy od 23 marca w ECS ,,Kręgielnia” zaprezentowaliśmy kilka interesujących spektakli teatralnych. Było to prawdziwe święto teatru alternatywnego, a zaprezentowały się: Teatr UHURU z Gryfina, kostrzyński Teatr z Gimnazjum nr 1 ,,Stop Klatka”, Teatr KOD z Dębna w dwóch monodramach oraz Teatr MOMO z Katowic.
Reakcje widzów oraz wypowiedzi po spektaklach pozwalają sądzić, że warto pokazywać w Kostrzynie teatry alternatywne. Co prawda na widowni nie gromadzą się tłumy, ale … to akurat w naszym mieście nie zaskakuje. Ważne, że jest kilkadziesiąt osób, dla których spotkanie z aktorami, z teatrem, jest czymś niezwykłym, a kilkadziesiąt minut zadumy sprawia, że mimo wszystko czujemy się inaczej.
Cieszymy się, że jesteście z nami. My już teraz myślimy o kolejnych spotkaniach teatralnych i zapewniamy, że będzie nie mniej ciekawie….
Na zdjęciu Teatr MOMO z Katowic.

Teatr MOMO

TEATR UHURU

Teatr UHURU powstał w 1997 w Młodzieżowym Domu Kultury w Gryfinie (obecnie Gryfiński Dom Kultury). Założycielem i kierownikiem artystycznym teatru jest Janusz Janiszewski – były aktor szczecińskiego Teatru KANA, reżyser, polonista i pedagog teatralny. Od 12 lat Teatr UHURU w ramach pracowni teatralnej współpracuje z zagranicznymi – głównie z niemieckimi ośrodkami kultury, uczestnicząc w projektach wymiany młodzieży oraz współorganizując międzynarodowe warsztaty teatralne.

Teatr ma na swoim koncie kilkanaście przedstawień. Największe uznanie przyniosły mu takie spektakle jak: „Pewna mucha”, „Polly i Molly”, „Ciało”, widowisko plenerowe „Apocalypsis” oraz najnowszy spektakl „Pierogi”. Współtwórczynią sukcesów teatru jest Violina Janiszewska – współpraca reżyserska i scenariuszowa, kostiumy i scenografia. Wszystkie przedstawienia od początku istnienia teatru są spektaklami autorskimi.

Teatr jest laureatem wielu ogólnopolskich festiwali młodego teatru offowego. Obecnie od kilku lat grupę tworzą najmłodsi i początkujący aktorzy. Poza twórczością sceniczną do znanych inicjatyw Teatru UHURU należy stworzenie i organizacja takich projektów artystycznych jak: Gryfińskie Spotkania Teatralne „Karton”, Festiwal „Na moście” i obecnie Festiwal Intymnych Form Artystycznych „FIFART”.

Na co dzień teatr pracuje na Scenie pod lwami, małej scenie teatralnej stworzonej przez zespół i zaadaptowanej na potrzeby teatru 5 lat temu w Pałacyku pod lwami przy ul. Chrobrego 48).

„Pierogi” – spektakl o … wolności

O możliwości wyboru, o negacji i prawie do zaprzeczenia, ale i akceptacji tego, co uważamy za słuszne i przyjmujemy jako własne. To także spektakl o wierze i możliwości odrzucenia wszelkiej wiary, negacji Boga czy religii czy jakiejkolwiek publicznie głoszonej „prawdy”. Aktorzy jednak podchodzą do tych spraw z dużym dystansem i humorem, poprzez ironiczną zabawę. Czasami ma się wrażenie, że jest to raczej jakaś zgrywa, młodzieńczy wygłup niż poważna próba ujęcia trudnego tematu.

„Pierogi” to także próba określenia i uchwycenia specyfiki czasów, w których żyjemy oraz stosunku młodych ludzi do tak zwanych „odwiecznych prawd”, tradycji i wiary. Nasze czasy to – z jednej strony – czasy wolności (możliwość kształtowania i wyrażania własnego światopoglądu) z drugiej strony także – czasy ideologicznego zamętu, tworzenia się przeróżnych, często skrajnych ideologii, sekt, wyznań, naukowych teorii czy po prostu zwykłych bzdur.

Żyjemy w czasach „pierogów” – bo do pierogów możesz włożyć dowolne nadzienie, takie, które ci odpowiada. „Bo do pierogów możesz dodać wszystko, co lubisz, jak czegoś nie lubisz, to to wyrzucasz, albo tego po prostu nie dodajesz… tak jak z siebie wyrzucasz to, co ci się nie podoba…” – jak mówi jedna z bohaterek spektaklu.

Teatr STOP-KLATKA z Gimnazjum nr 1 Kostrzynie – spektakl „Lustro”

Jest to opowieść o problemach wieku dorastania.

Prezentuje rodzinne konflikty pokoleń i bolesny czas dorastania.

W tytułowym „Lustrze”, bohaterowie widzą swoje lęki i kompleksy.

Spektakl szczególnie polecamy młodzieży i rodzicom nastolatków.

Scenariusz i reżyseria Anna Żytkowiak

W scenariuszu wykorzystano fragment sztuki „Odlot” Inki Dowlasz.

Obsada :

Matka: Katarzyna Araszczuk

Ojciec: Daniel Cieślak

Magda: Kinga Kościukiewicz

Babcia: Ada Suchomel

Lustro: Natalia Bździon, Karolina Kotlińska, Angelika Niżnik,

Teatr KOD

Powstał w 1994 r. w Dębnowskim Ośrodku Kultury i tamże pracuje do dzisiaj. Założycielem zespołu jest Anatol Wierzchowski, a uczestnikami zajęć teatralnych jest młodzież szkolna, studenci i młodzież pracująca. Zespół ma na swoim koncie 12 premier autorskich, liczne wyjazdy na festiwale i warsztaty oraz jest organizatorem imprez teatralnych i recytatorskich w Dębnie (Wieczór Premier Teatralnych, Triada Teatralna, Turniej Sztuki Recytatorskiej „Liść Dębu”). Zdobywał również nieliczne nagrody, np. w Chodzieży, Pułtusku, Ostrołęce, Warszawie, Zgorzelcu, Wrocławiu, Poznaniu, ale nie one są celem pracy scenicznej. My raczej bawimy się teatrem pokazując problemy, z którymi zderzamy się na ulicy, w domu, w szkole czy w pracy. To one są inspiracją do powstawania kolejnych spektakli o samotności starych, o przemocy młodych, o hipokryzji „normalnych” rodzin, o niewierności kochających się, o bezdomności z wyboru…

Teatr MOMO – „PODARUNEK”
Premiera:październik 2008
Reżyseria: MAREK KOŁBUK
Występują: MAREK KOŁBUK, Wojciech Guzgan
Muzyka: WOJCIECH GUZGAN
Światła: Sebastian Niemiec

Dzieci wierzą w św. Mikołaja. Pewien chłopczyk tak do niego napisał:
„To tyle św. Mikołaju…… tak na prawdę, to chciałbym żebyś Ty też
miał udane święta, bo przecież cały rok jesteś sam, tylko jednego
wieczoru Cię nagle wszyscy potrzebują, czekają na Ciebie, jesteś
najważniejszy, a potem…kiedy już skończy się kolorowe
szczęście….znowu zostajesz sam.
Dlatego napisałem do Ciebie trochę wcześniej, żebyś się nie czuł taki
samotny i żebyś wiedział, że ktoś jest i pisze, robi coś, bo tak
chce……
Trzymaj się św. Mikołaju.

W nie do końca określonej przestrzeni, surrealistyczna postać przygotowuje prezent. Tytułowy
podarunek musi być starannie przygotowany, zawierać w sobie wszystko, co najlepsze,
odpowiednio spakowany, bo jest przeznaczony na wyjątkową okazję. W specjalnie
wyznaczonym czasie, w odpowiednim momencie, dla szczególnej….

„(…)Zgodnie z deklaracją twórców Momo w ich teatrze ruch, muzyka i
światło mają jedno zadanie – bycie nośnikiem potężnego ładunku
emocjonalnego. I tego „Podarunkowi” odmówić nie można. Podczas
oglądania spektaklu widz doznaje bardzo intensywnych emocji, a to za
sprawą pomysłowej – makabrycznej stylizacji historii. Każdy kto
zobaczy Mikołaja Teatru Momo przestanie żałować, że porzucił wiarę w
istnienie owego doręczyciela prezentów. W przeciwnym razie bałby się
zasnąć w mikołajkową noc w obawie, że Mikołaj przyszedłszy z
prezentami obudzi go okrzykiem „Cukierek albo psikus!”(…)”
~Solina Pacholik